Overnachten en kamperen
Bivakkeren zoals we dat bij Hiking Advisor kennen, is in regel verboden op het Oostenrijkse grondgebied, al behoort de regelgeving hiertoe tot de bevoegdheid van de regionale overheden. De ene is zeer strikt (bvb Tirol), de ander wat losser (Voralberg). Een tijdelijk noodbivak is toegelaten in het geval van een ongeval, bijzondere weersverslechtering, verloren gelopen,... Bekijk zeker deze pagina over de regelgeving in Oostenrijk aandachtig voor je plannen maakt. Op de website van de Alpenverein vind je trouwens nog veel meer informatie over hoe je op een respectvolle manier de bergen in trekt.
Campings zoals we die bvb in de Ardennen kennen, zijn er ook van alle slag in Oostenrijk: van kamperen bij de boer tot luxe campings met alle mogelijke voorzieningen. Op deze officiële website vind je meer informatie over waar je in Oostenrijk met tent of camper legaal terechtkan.
De echte bergwandelaar echter, maakt waarschijnlijk liever gebruik van de talrijk aanwezige berghutten. Deze zijn over het algemeen zeer goed uitgerust en kunnen soms de vergelijking met een hotel in het dal moeiteloos doorstaan. Ze zijn dan ook zeer in trek bij vele al dan niet gelegenheidswandelaars die een meerdaagse tocht in hun vakantie inplannen met een overnachting in een berghut: 's ochtends de wandeling bergop naar de berghut, lekker eten, drinken en slapen, en 's anderendaags weer terug naar het hotel of pension in het dal.
Verspreid over Oostenrijk zijn er ca. 440 club-berghutten : 183 berghutten van het DAV (Deutscher Alpenverein), maar worden door Oostenrijkers uitgebaat, de rest van de ÖAV (Österreichischer Alpenverein). Daarnaast zijn er ook nog de privé uitgebate berghutten, maar de dienstverlening haalt in beide gevallen een zeer hoog niveau.
Je vindt een handige zoekfunctie naar berghutten terug op de website van de OAV.
In de dorpen en steden kan je uiteraard ook nog in de vele hotels, pensions, gastenkamers terecht voor een overnachting.
Op de deze handige huttenchecker heb je de mogelijkheid om de beschikbaarheid te checken. Heb je niet direct door hoe dit Bettencheck-tooltje werkt : hier is de korte uitleg.
Openbaar vervoer
Bijna het volledige spoorwegennet in Oostenrijk wordt beheerd en uitgebaat door de ÖBB. Het netwerk doorkruist heel Oostenrijk van West naar Oost door de valleien, maar heeft ook aftakkingen naar meer populaire vakantiebestemmingen in de bergen. Zo zijn het Ötztal en Lechtal prima bereikbaar met de trein. Waar in Oostenrijk geen trein komt, rijdt de Postbus. De trajecten zijn meestal uitgetekend tussen de grote steden, maar in ieder dorp is wel een halte voorzien. De Postbus wordt ook beheerd door de ÖBB.
Deze kaart geeft aan welke bergmassieven na een ICE-rit naar München of zo, vlot bereikbaar zijn met trein en bus. Klik door voor meer info.
Beste periode
Oostenrijk biedt wandelplezier in alle seizoenen, maar je uitrusting en vaardigheden dienen wel afgestemd te zijn op het seizoen waarin je er in Oostenrijk op uit trekt. Als in de zomer de sneeuw in de bergen zo goed als weggesmolten is, zijn de bewegwijzerde wandelpaden met een normale wandeluitrusting begaanbaar. De berghutten zijn dan ook open en bieden horecaservice en overnachting.
In de herfst zijn de hutten meestal gesloten en dien je nauwkeurig te plannen om zeker te zijn dat je de tocht die je in gedachten hebt, ook tussen zonsopgang en -ondergang zal kunnen beëindigen. Ook de weersomstandigheden van het moment zullen mee bepalen of je de tocht tot een goed einde zal brengen.
Wanneer het landschap gehuld gaat onder een dikke witte deken, komen de skiërs, langlaufers, tourskiër en sneeuwschoenwandelaars aan hun trekken in de bergen. De berghutten openen in bepaalde periodes opnieuw de deuren voor de wintersporters, die er meestal tot en met de paasvakantie terechtkunnen. Dan blijven er maar enkele lentemaanden meer tot het zomerseizoen weer van start gaat.
Bewegwijzering en paden
Op de website van de OAV kan je de volledige toelichting met betrekking tot de gebruikte bewegwijzering in Oostenrijk in detail nalezen. Alles wordt er piekfijn in uitgelegd vanaf pagina 25.
Kort samengevat, wordt er een onderscheid gemaakt tussen dal-, berg- en alpiene wegen. De bewegwijzering vermeldt de bestemming, benodigde tijd, padnummer en de moeilijkheidsgraad. Hier bestaan wel enkele verschillen tussen de verschillende deelstaten. Specifieke logo's attenderen de wandelaar op langeafstandsroute's zoals bijv. de Adlerweg.
Schwierigkeit
Leicht : Wandelpaden geschikt voor iedereen. Om deze paden te bedwingen heeft u geen specifieke ervaring of uitrusting nodig. De paden zijn breed en zonder noemenswaardige hellingen. De bewegwijzering op deze paden is geel met een witte cirkel.
Mittel : Rode bergpaden: enige ervaring vereist. Op deze paden kunt u enige smalle en steile stukken verwachten en kan het zijn dat u af en toe klimmen. Een redelijke conditie en minimale uitrusting (zoals stevige schoenen) zijn vereist. De bewegwijzering op deze paden is geel met een rode cirkel.
Schwer : Zwarte bergpaden: alleen voor mensen met ervaring. Wie een zwart bergpad wil volgen, moet over voldoende wandelervaring en een goede uitrusting beschikken. Ook een goede conditie en vaste tred zijn essentieel, en het is belangrijk dat u geen last hebt van hoogtevrees. De paden zijn smal, steil en liggen veelal volledig afgezonderd. Reken op lange klim- en daalpassages. De bewegwijzering op deze paden is geel met een zwarte cirkel.
Alpine routen: veel ervaring vereist. Deze paden liggen op hoog alpien terrein en bevatten ongezekerde wandel- en klimpassages. Wees voorbereid op gevaarlijke situaties, zoals kans op uitglijden op gladde delen. Alpiene routes vereisen een uitstekend oriëntatievermogen en een absolute tredzekerheid. Ook mag u geen last hebben van hoogtevrees. De bewegwijzering op deze paden is voorzien van de tekst ‘Alpine Route’.
Kaarten en topogidsen
De Alpenvereinskarten worden uitgegeven door de OeAV (Oostenrijkse Alpenclub) en zijn online en in de speciaalzaken vlot verkrijgbaar.
Freytag & Berndt en Kompass zijn commerciële uitgevers en hebben een uitgebreid gamma aan wandelkaarten en wandelgidsen in hun aanbod.
Bevoorrading en water
In ieder dorp vind je wel een supermarkt waar je drank en voedingswaren kan kopen. Eenmaal in de bergen bieden enkel de berghutten nog soelaas om de honger te stillen. De kans is groot dat je kiest voor een Kaiserschmarrn of knödelvariant.
In sommige berghutten kan je ook wel wat etenswaren zoals energierepen of chocolade kopen. Water tank je onderweg bij aan een stroompje, en het verdient aanbeveling om het water altijd te filteren of te koken voor je het drinkt. Sawyer & Katadyn zijn de meest bekende systemen.
