De Schladminger Tauern zijn een relatief klein bergmassief in het achterland van Salzburg.
De rotsen zijn gneis : dit harde type rots zorgt voor een heel eigen karakter. De toppen - verrassend veel wandelbergen - contrasteren met steil ingeslepen kommen met daarin talloze meertjes, beken en watervallen.
Er is een dicht huttennetwerk van clubhutten en van private hutten van almboeren. Erg geschikt voor een relaxe huttentocht bv. voor families met (oudere) kinderen.

Ben je bekend met deze regio? Wil je graag je kennis toevoegen aan deze pagina?
Geef ons een seintje op communicatie@hikingadvisor.be

Situering

De Schladinger Tauern zijn genoemd naar het stadje Schladming in de vallei van de Enns.

Behalve rond Schladming zelf zijn er geen skistations en er is ook geen grootschalige waterkracht : dit is bij uitstek een gebied van almboeren en voor zacht toerisme zoals wandelen. Het contrast met het Dachtsteingebied met zijn kaal kalkplateau en zijn gletscher aan de andere kant van de Enns-vallei, kan moeilijk groter zijn. De Schladminger Tauern zijn een stuk lager, hebben dus al lang geen gletschers meer, wisselen groen op vlakke stukken af met steile rotspartijen in de flanken of op de kammen. En overal zijn er komvormige dalen met prachtige meertjes, zijn er beekjes en watervalletjes.

Ten oosten en ten westen van de Schladminger Tauern liggen min of meer vergelijkbare gebieden : Radstädter Tauern ten westen, Wölzer Taueren en Seckauer Tauern ten oosten. Deze worden samen aangeduid als de Niedere Tauern.

De hoogste top is de Hochgolling (2862). Deze is buiten het bereik van de doorsnee bergwandelaar. Die komt probleemloos aan de trekken op tientallen andere toppen.

Het gebied ligt klimatologisch aan de noordkant van de Alpen. Houd dus rekening met een grotere kans op regen en mist dan in zuidelijker gelegen gebieden.

Je vindt er paden in alle moeilijkheidsgraden. Wie rustig in de buurt van almboerderijen en meertjes wil wandelen, kan dat. Ook amateurs van uitdagende graatwandelingen met kabels en klauterwerk vinden hier hun gading. Bekijk dus altijd vooraf de moeilijkheidsgraad (blauw / rood / zwart) van de paden die je op de planning zet.

Openbaar vervoer en bereikbaarheid

De beste plaats om een huttentocht te starten is Schladming. Vrij vlot bereikbaar met trein of snelbus (zie ÖBB planner) vanuit bv. Salzburg. In Schladming heb je de keuze tussen 2 kabelbanen die je ineens een dikke 1000 m hoger brengen. Obertauern, een vakantiedorpje op ca. 1700 m op de oude Katschbergpasweg richting Karinthië, is eveneens een bruikbaar startpunt. Goede busverbinding met bus 280 : Radstadt - Obertauern - Tamsweg.

Wie een overnachting boekt, krijgt de gratis "Sommercard" aan geboden die kortingen geeft op een hele reeks attracties en die toegang geeft tot één (of enkele) gratis kabelbaan- of busritten per dag. Of voor wie met de auto is, een gratis toegang tot sommige (maar niet alle) van de tolwegjes.

Een alternatief startpunt aan de zuidkant van het massief is bv. Tamsweg. De reisweg met auto of bus is een stuk langer en het heeft veel minder voorzieningen. Het is er merkbaar rustiger.

Tochtvoorstellen

Er zijn erg veel mogelijkheden om een huttentocht in elkaar te steken.

De klassieke huttentochten gaan telkens uit van een overnachting in hut, klim over een top of hooggelegen pas en afdaling aan de andere kant van de berg op weg naar weer een andere hut. Typische etappelengtes zijn dan 5 à 7 uur. Wie zich wat meer verdiept in de mogelijkheden, ziet dat het ook mogelijk is om de langere etappes in twee te knippen omdat er halfweg ook een berghut staat. 

Meer info : googlen op Schladminger Tauern Höhenweg : er zijn varianten met 5 en 7 dagen.

Een voorbeeld van een huttentocht die meer geschikt is voor families met kinderen is bv. deze Obertaler Berggenuss, met etappes van 3 à 4 uur en veel rustpauzes bij meertjes.

Hierbij ook een oproep om eens voorbij de hoofdkam te kijken : de toeristische diensten organiseren zich per vallei (zuidelijke helft van Dachstein + noordelijke helft van Schladminger Tauern). Daardoor blijft de zuidelijke helft van de Schladminger Tauern, de kant vanTamsweg, wat onderbelicht. Bv. het duootje Roteck (2742) + Preber (2740), de tweede en derde hoogste top van de Schladminger Tauern, daal je af over een zeer estethische bergkam.

Een klassieke noord-zuid doorsteek is een stuk van de Arno-weg. De Arno-weg is een lange-afstandspad dat alle bergmassiefjes van Salzburg doorkruist. Het stuk door de Schladminger Tauern en Radstadter Tauern is 4 à 5 stapdagen lang. (De website is grafisch - klik op tochtoverzicht en vervolgens op de kaartjes).
Ter info : er is ook sprake van een vergelijkbare lange-afstandsroute in Steiermark, waartoe de oostelijke kant van de Schladminger Tauern behoren. Voor zover we kunnen nagaan wordt de Steirischer Landesrundwanderweg niet meer ondersteund.
Laat je daar niet door afschrikken, er is een heel netwerk van (genummerde) paden die op alle mogelijke manieren het massief doorkruisen : je kan dus heel flexibel inspelen op weer en de persoonlijke drive en conditie van het moment.