Karinthië is het zuidelijkste stuk of "Land" van Oostenrijk. Een stukje warmer, en de invloed van de Zuid-Tiroolse / Italiaanse / Sloveense buren is duidelijk merkbaar. De bergen zijn er een stuk minder ruig dan bij die buren en Karinthië heeft ook brede vlaktes met grote meren.
In die bergen zijn er verrassend veel wandelmogelijkheden, ook voor mensen waar het qua hoogtemeters en klauterniveau "een stuk minder mag zijn".

Situering

Karinthië is het zuidelijkste van de Lander (deelstaten) van Oostenrijk. Vanuit de rest van Oostenrijk is het alleen via een aantal Alpenpassen- en tunnels bereikbaar, of via een ruime omweg langs het oosten.
Het komt min of meer overeen met de vlakte waarin de Drau stroomt, dit is naast de Donau en de Inn de derde belangrijkste rivier van Oostenrijk. De belangrijkste stad is Klagenfurt ; het belangrijkste station / knooppunt is Villach. In deze vlakte liggen enkele grote meren, die grotendeels zijn omgevormd tot (vaak betalende) strandzones. 

Voor de wandelaar zijn de beide bergketens die de noord- en zuidgrens van Karinthië vormen, veel interessanter.

De zuidgrens (met Italië en Slovenië) zijn de Gailtaler en Karnische Alpen : spitse kalksteentoppen - donkere dennebossen - almweiden met bergboerderijen. De toppen liggen rond 2500 m.

De noordgrens (met Salzburg en Steiermark) start met de Hohe Tauern, het nationaal park omheen de Grossglocker, de hoogste top van Oostenrijk. Dit gebied met zijn - nog steeds - indrukwekkende gletschers gaat dan over in een heel ander gebied : de Gurktaler Alpen, met het de Biosfeerpark Nockberge als meest interessante stuk. De Nocken zijn een reeks in de ijstijd afgeronde toppen ; skitoerisme is er sterk ingeperkt ; het landschap doet denken aan de Schotse Highlands, maar dan wel met meer bos op de hellingen.  

Het weer is er een stuk droger en zonniger dan in de meer noordelijk gelegen delen van Oostenrijk. Er zijn daarom niet minder regendagen, vooral in de zomer moet er rekening gehouden worden met warmweer-onweders.

Openbaar vervoer en bereikbaarheid

Met de auto is het een rit van een 1100 km / 12-tal rij-uren. Tolvrij tot een stuk in Oostenrijk, dan via tolwegen of toltunnels naar Karinthië. Met de trein zijn er meerdere opties. De vlotste mikken op Villach (een internationaal treinstation met de treintunnel naar Slovenië) en stappen dan over op een lokale bus of trein. Nachttrein is mogelijk.

Het lokale bus- en treinaanbod richting interessante startplaatsen voor wandeltochten is relatief beperkt. Zie bv. de ÖBB-planner.

Er is een kleine luchthaven in Klagenfurt. Ryanair vliegt nu eens wel en dan weer niet tussen Klagenfurt en Charleroi.

In Karinthië zijn de interessante wegen die naar hooggelegen dalen of passen voeren, zo goed als altijd tolwegen. Reken op enkele tientallen € per dag. Wie in deze streek intensief wil wandelen in de bergen, is dus veel beter af met een huttentocht dan met wandelingen vanuit een vaste verblijfplaats.

Overnachten

Overnachten : in berghutten of in hotelletjes of B&B ("Zimmer frei") in dorpen.

Bivakkeren is verboden. Alleen een alpien noodbivak (als je overvallen wordt door slecht weer of door de nacht) is toegestaan. Het bivakverbod slaat op alle varianten : ook alleen een bivakzak, ook in de camper of de auto op een hooggelegen parking van een tolweg, ... zijn niet toegelaten.

 

Interessante tochten

Zo goed als alle wandelwegen zijn doorgaande tochten van west naar oost (of omgekeerd) die ofwel eerder de noordgrens van Karinthië volgen, ofwel eerder de zuidgrens. De tochten in elk van deze zones kunnen vrij gemakkelijk onderling gecombineerd worden. Voor de meeste tochten is juni-september het beste seizoen.

Op zoek naar een lustocht van enkele dagen : bekijk de rondweg van het kleine Dorbratsch Natuurpark bij Villach. 4 etappes van ca. 5 uur, geschikt van eind mei tot oktober.

Noordgrens = Hohe Taurern en Nockberge

  • Wellicht is de Kärtner Grenzweg tussen Rennweg en Frisach de meest geschikte route ?
  • Er is een uitgebreid padennetwerk waarmee je zelf gemakkelijk een meerdaagse route kan uitstippelen (doorgaande tocht of ronde : beide zijn mogelijk).

Zuidgrens :

Op papier zouden deze drie trails volledig moeten samenvallen maar dat is niet zo. Beschouw ze als varianten van elkaar die probleemloos kunnen uitgewisseld worden met elkaar. Wie geleidelijk aan wil opbouwen loopt best van oost naar west. De technisch zwaarste etappes komen dan op het einde.

Twee trails trekken zich van deze tweedeling niets aan :

  • De Kärntner Grenzweg. Deze volgt min of meer de grenzen van Karinthië.  Deze route van ongeveer 45 etappes combineert alle soorten paden, van brede fiets- of bospaden in de vallei tot padloos over puin en gletschers in de Hohe Tauern. Lijkt me persoonlijk meer een project voor mensen die in de regio wonen.
  • Het Oostenrijkse deel van de Alpe-Adria Trail. Deze wil een zo breed mogelijk zicht geven op de hele landschappelijke rijkdom en geschiedenis van Karinthië en kiest een combinatie van alle berglandschappen met stukken langs de meren en door de vlakte. 3 stukken van telkens 1 week. Bagagetransport mogelijk.

Ben je bekend met deze regio? Wil je graag je kennis toevoegen aan deze pagina?
Geef ons een seintje op communicatie@hikingadvisor.be

Tochtverslagen