Situering

De Vercors is een groot kalksteenplateau tussen Grenoble en Die.

Het gebied leent zich vooral voor tenttrekkings. Wie binnen wil slapen staat voor een dilemma. Ofwel blijf je weg uit het mooiste deel van de Vercors - de Hauts-Plateaux - en beperk je jezelf tot de dorpjes waar je terecht kan in een hotelletje of gîte d'etape, ofwel sta je iedere dag voor een loodzware klim en afdaling.

Op de Hauts-Plateaux zijn er ook onbemande hutten. Er is een houtkachel, een tafel en wat stoelen en een slaapzolder waar je je eigen matje en slaapzak kan uitrollen. Veel ervan werden vroeger gebruikt door herders. De schapen zijn nu deels verdwenen. Daardoor is de Vercors langzaam terug aan het herbebossen.

Vercors - Chaumailloux.jpg

Bivak bij de Chamailloux-schuilhut, één van de beste bivakplekjes van de Vercors

Hoogste top is de Veymont van waarop je een prachtig uitzicht hebt over de oostzijde van het kalksteenplateau en op de toppen van Mont-Blanc, Belledonne en Ecrins. Ook de andere hogere toppen van de Vercors (Moucherotte, Cornafion, les 2 Soeurs, Moucherolle, ...) liggen op een lange keten die het Vercors-plateau langs het oosten afsluit. Ondanks de bescheiden hoogte (net iets meer dan 2000 m) zijn dit pittige beklimmingen.
Langs het westen domineert de Vercors de Rhône-vlakte en dringen een aantal canyons (gorges) diep tot in het massief. De meest spectaculaire canyons zijn de Cirque d'Archiane in het zuiden, ca. 1200 m diep en de Gorges de la Bourne / des Grands Goulets, met de beroemde klimrotsen van Presles.

 

Wat deze regio ook bijzonder maakt, zijn de vale gieren die langs de rand met de thermiek opstijgen. Ook steenbokken en gemzen zal je er zeker kunnen spotten.

Je moet rekening houden dat er weinig bronnen zijn en het debiet in de loop van de zomer soms sterk kan slinken. Je maakt dus beter een tocht in het begin van de zomer (juni/begin juli). Online kan je in de gaten houden hoe het debiet evolueert.

Ook in de winter is dit een uitstekend gebied voor een trekking omdat het lawinegevaar op het plateau beperkt is. Houdt er wel rekening mee dat het weer ook hier snel kan keren en het mistig kan zijn. De oostelijke rand en de canyons worden in de winter vermeden.

IMG_20190302_093638.jpg

Wandelen op een kalkplateau

Alle water zakt direct de bodem in en loopt ondergronds via grotten naar de canyons aan de rand van het plateau. Er zijn slechts een beperkt aantal bronnen. In juni geven deze een hoog debiet. In de loop van de zomer neemt dit debiet af en drogen sommige bronnen volledig op. In de zomer voorzie je best ook een waterfilter zodat je desnoods water uit de waterbak kan tappen in plaats van te wachten tot je flesje aan iets van 1 liter per 5 minuten volloopt ... Planning via info-sources.

Erosie zorgt voor de meest onverwachte landschappen en voor specifieke aandachtspunten bij het stappen.

  • Pas : verwarrend voor wie de eerste keer naar de Vercors komt. Hiermee bedoelt men de doorgangen aan de rand van het plateau. Deze liggen dus niet op het laagste punt van de bergkam (zoals een bergpas elders in de Alpen), wel op de plekken waar de rotsmuur rondom de hele Vercors lokaal een kloofje of een puinhelling vertoont waar een pad door loopt.
  • Lapiaz : kale min of meer vlakke kalksteenrots waarin smalle erosiekloven zijn uitgesleten. Messcherp en verblindend wit in de zomer, verradelijk in de winter onder de sneeuw
  • Scialet : dit is een Vercors-term voor zinkgat of doline. Enorm gat in de grond dat toegang kan geven tot een al dan niet ingestorte grot.
  • Arche : rotsboog. Er zijn een 300-tal natuurlijke rotsbogen of -bruggen in de Vercors.
  • Vire : horizontale rotsband die een zwakkere laag volgt in een voor de rest -/+ verticale kalksteenwand.
    Sommige Arches en Vires worden gebruikt door spectaculaire maar technisch erg lastige wandelroutes.
  • Glacière : stukje grot met een speciaal microklimaat waardoor de sneeuw zeer lang (soms permanent als een soort micro-gletscher) blijft liggen.

Vercors - Plautret.jpg

Openbaar vervoer en bereikbaarheid

TGV naar Grenoble, en verder met frequente busverbindingen naar Autrans, Lans, Corrençon of Villard. De verder gelegen dorpen (Vassieux, La Chapelle, Font d'Urle, Rousset, ...) hebben in de praktijk geen openbaar vervoer.

Aan de voet van de oostzijde van de Vercors loopt één van de mooiste spoorlijnen van de Franse Alpen, tussen Grenoble en Gap. Deze "Ligne des Alpes" was zo goed als weggesaneerd, maar wordt nu toch volledig gemoderniseerd tegen 2023. In afwachting beperkte service met snelbussen.

De zuidkant wordt best bereikt via TGV naar Valence en dan de trein of snelbus naar Die. In de omgeving van Die is er behalve een onvoorspelbare belbus en één bus per dag naar Chatillon, geen openbaar vervoer.

In de zones zonder openbaar vervoer werkt liften zeer goed en zijn er goed uitgebouwde taxi-diensten. Voor meer info zie bv. dit overzicht voor La Chapelle.

Vercors - Combe Veyranche C Sofie Stevens.jpg

Combe Veyranche, een alternatieve route voor ervaren bergwandelaars © Sofie Stevens

Overnachting en bivakkren

Ook in de Vercors zijn er extra regels en beperkingen bijgekomen om het bivakkeren in goede banen te leiden en overlast te vermijden. Zoals steeds is bivakkeren hier verstaan als : in kleine tentjes, maximaal 1 nacht, afval meenemen, geen kampvuur, leave no trace.

  • Plateau d'Ambel : bivak enkel toegelaten in straal van 100 m rond de drie hutten op het plateau. Bij 2 van die drie hutten bevinden zich de enige betrouwbare waterbronnen van het plateau. Deze schuilhutten zijn zeer goed uitgerust en gratis. Meer info : ENS Plateau d'Ambel. Bivakhutten op refuge.info.
  • Font d'Urle : bivak met tentje enkel toegestaan op een bivakweide vlak bij de parking van het skistation ; dat is ook de enige betrouwbare waterbron van deze zone. Het reglement laat blijkbaar wel toe om te bivakkeren onder de blote hemel bv. in een bivakzak.
  • Hauts Plateaux : geen specifieke beperkingen. Er is sprake van om bivakkeren te beperken tot de directe omgeving van schuilhutten en de GR-paden, of dit ook effectief het geval is, is niet duidelijk. Bivakhutten op refuge.info.

Interessante tochten

De Vercors heeft een grote variatie :

  • De noordelijkste uithoek dichtst bij Grenoble is het drukst. Saint-Nizier, Lans, Villard, ... zijn goed bereikbaar met de bus vanuit het centrum van Grenoble. Er zijn enkele kleine skistations en zeker in het weekend is het er erg druk met sportieve Grenoblois die hier komen stappen, fietsen, mountainbiken, enz.
  • De centrale vallei met Corrençon, La Chapelle, Vassieux, ... is veel rustiger. Weiland en bossen wisselen er elkaar af.
  • De Hauts-Plateaux en zijn uitlopers (Font d'Urle, Glandasse, Ambel) zijn erg ruig. In dit gebied zijn behalve enkele kleine onbewaakte berghutten geen voorzieningen. Ideaal voor een trekking met de tent. In weekends met mooi weer zijn de bekendste onbewaakte hutten overvol.
  • De zuidelijke rand heeft een heel ander karakter. Dit is echt de Provence, met kleine afgelegen dorpjes in een adembenemend decor van rotswanden.

De Tour du Vercors en de Traversée du Vercors laten je kennis maken met al die variatie. Je kan ook zelf routes uitstippelen op basis van de topografische kaarten. Meer info op http://www.vercors-gtv.com/.

Vaker zal je juist dat aspect van de Vercors uitkiezen dat je het meest ligt.

De beste trekking met verblijf in een dorpje iedere avond verkent de zuidelijke rand. Start in Die (trein) en via Valcroissant, Chatillon, Archiane, Bénévise ; dan is er de keuze tussen Chichilianne (bij de Mont Aiguille) of naar Lus-La-Croix-Haute. Van daaruit trein (of snelbus) via Veynes terug naar Die of naar Grenoble. Etappes van 4 à 6 uur, ideaal in het voorjaar of in de herfst en voor wie opteert voor de relaxe Provencaalse zuidkant van de Vercors.

Een andere trekking met verblijf in dorpjes volgt de sporen van het Verzet in 1944. Dit zorgde ervoor dat de Vercors 6 weken lang bevrijd gebied was, maar is daarna bloedig onder de voet gelopen door het Duitse leger. Deze periode tekende de Vercors voor vele generaties lang. Start in Saint-Nizier, langs de voet van les 3 Pucelles naar Lans, via sentier Gobert naar Villard, over Valchevrière boven de gorges de la Bourne naar Herbouilly, verder naar La Chapelle en Vassieux en tenslotte toch één nacht in een onbewaakte hut op de Pas de l'Aiguille. Startpunt in Saint-Nizier en eindpunt in Chichilianne vlot bereikbaar vanuit Grenoble. Landschappelijk heel gevarieerd. Ook uitvoerbaar in de winter met raquettes (maar met enkele aanpassingen ivm. vermijden van het lawinerisico).

Wie opteert voor de ruige leegte van de Hauts Plateaux heeft heel veel mogelijkheden. Een logisch circuit van 5 à 7 dagen start in Saint-Agnan, La Chapelle of Vassieux, komt dan via de Veymont en Chaumailloux in Archiane of Bénévise terecht en vervolgt dan via de Glandasse en de zuidrand van de Vercors (GR93) om opnieuw op het startpunt uit te komen. De etappes liggen min of meer vast namelijk in de omgeving van de schaarse betrouwbare bronnen in het gebied. Uitvoerbaar als wintertrekking (raquettes) of klassieke trektocht (met de tent of - voor wie de weekends vermijdt - in kleine bivakhutjes) in juni / juli. Later in de zomer zijn de bronnen niet meer betrouwbaar.

Vercors - Col Vassieux Bivak.jpg

Bij Col de Vassieux.

Een andere optie is de noord-zuid doorsteek. Die volgt in essentie de GR91. Strikt genomen loopt die van Chatillon naar Grenoble, maar logistiek is het eenvoudiger om te starten in Die (station) en via Valcroissant (Romaanse abdij, nu gîte d'étape) op de Glandasse en de GR91 te komen. 4 à 6 dagen afhankelijk van jouw ritme.
Wie op zoek is naar een technische uitdaging kan voor elk deel van de doorsteek een technische variant volgen, vaak op pittige en niet gemarkeerde paden. Interessante varianten over Col de Bachassons en Plautret (deels padloos), Croix de Lautaret (volledig padloos), Peyre Rouge (historische paden - beperkte markering met cairns of helemaal padloos over de Rocher de Parquet), de Grand Veymont (klassieke en veel belopen oversteek), de balcon est via Pré Achard (technisch pad met tot laat in juni nog resten lawinesneeuw), le sentier Peronnard, le sentier Gobert (of voor wie écht tredzeker is le sentier des 2 cols) en de kamlijn tussen Pic St-Michel en de Moucherotte (geen aangelegd pad, wel padsporen). Aangeraden in juni/juli, met tent of in bivakhutjes. Die zwaardere doorsteek vraagt 6 + 2 halve etappes die grotendeels vastliggen in functie van de schaarse bronnen. Bij slecht zicht of bij slecht weer zijn de meeste van deze varianten te mijden en val je terug op de GR91.

Inspiratie voor varianten :

Andere bergsporten

De Vercors is een topbestemming voor :

  • speleologie, met enkele van de diepste en meest uitgebreide grotten van Europa. De Gouffre Berger is wereldwijd gekend.
  • rotsklimmen : Presles is één van de rijkste massieven van Frankrijk voor de multi-pitcher die zich thuisvoelt in 5c en hoger.

In tegenstelling tot kalkgebieden in Italië of Oostenrijk vind je hier geen via ferrata's (behalve enkele sportieve ferrata's vlak bij de skistationnetjes). Er zijn tal van parcours die zich uitstekend zouden lenen tot de aanleg van een via ferrata of klettersteig, maar men verkiest bewust om dat niet te doen. Wie zeer tredzeker is, wandelen kan combineren met enkele rappels of scrambling, en ook in 3D een uitstekend oriëntatiegevoel heeft, kan hier fantastische routes vinden. Pascal Sombardier is de referentie voor deze lokale fusion van bergwandelen en rotsklimmen.

IMG_20190603_112910.jpg

De Vire de Sambardou, hoog boven de Combe Aubaise tussen Archiane en het Plateau wordt gevolg door een spectaculair maar technisch erg lastig pad.