Langeafstandsroutes

Overnachten en kamperen

Op sommige routes zijn dankzij de ontwikkeling van wandelroutes pensions of eenvoudige onderdakmogelijkheden. Deze kleinschalige projecten dragen bij tot het tegengaan van ontvluchting van het platteland ten voordele van de steden. Maak er gebruik van. Vrij kamperen is in principe geen probleem en soms noodzakelijk. Er bestaat niet echt een strikte reglementering rond. Vermijd wel wildkamperen in militair gevoelige zones.

Leer een honderdtal woorden Turks. Dat maakt een heel verschil in de communicatie met de mensen onderweg. In afgelegen gebieden kom je mogelijk herders tegen, maak een praatje met hen. Indien je in problemen komt onderweg zijn ze de enige personen die eventueel direct hulp kunnen bieden. Neem enkele geprinte foto’s mee van je familie, huis enz. Ze zijn een uitstekend  en erg onderhoudend communicatiemiddel met je gastfamilie.  Verder gelden klassieke aanbevelingen voor omgang met moslims: doe je schoenen uit als je een moskee of woonkamer betreedt, breng voedsel naar je mond met je rechterhand enz.

Beste periode

Met uitzondering voor de hogere berggebieden en het Kaçkargebergte bij de Zwarte Zee is de beste trekkingperiode rond april, als het volop lente is in Turkije, daglicht de dagen rekt en de temperaturen gematigd zijn. April is ook een overgangsmaand van winter naar zomer en dat kan nogal eens gepaard gaan met onweer, met name waar het vochtig Middellandse Zeeklimaat botst met het landklimaat van het hoogplateau. Wandelen tussen juni en september op lagere hoogte in Turkije is enkel te overwegen voor wie zeer goed hitte kan verdragen. Oktober brengt weer matige temperaturen maar de dagen zijn kort en het landschap is na een hete zomer stoffig bruin gekleurd.

Kaarten en topogidsen

Kaarten

Een echt probleem voor wie zelfstandig een trekkingroute wil uittekenen, is het ontbreken van goed topografische kaartmateriaal. De vrijgave van gedetailleerde terreinkaarten  op een schaal onder 1/200.000 ligt moeilijk in Turkije gezien de militaire gevoeligheid. Oude kaarten van Russische oorsprong die je mogelijk vindt, zijn het meest gedetailleerd maar wel verouderd. Voor de Lycian Way en St Paul Trial bestaan redelijk goede kaarten, je vindt ze bij de wandelgids.

GPS

Wie een GPS meeneemt, wat voor de meeste routes noodzakelijk is, vindt waypoints in de wandelgids. Voor de gebruikers van Garmin-toestellen kan je thans heel goede kaarten ‘gratis en legaal’ downloaden via Open Street Maps

Bevoorrading en water

Check voor elke etappe waar je waterpunten vindt buiten de dorpen of steden indien ze ver uit elkaar liggen. Deze zijn ook vermeld in de officiële wandelgidsen wat de Lycian Way en St Paul Trial betreft. Opgelet met water uit waterputten. De kwaliteit varieert van slecht tot goed, gebruik eventueel een purificatiemiddel indien je gevoelig bent voor onzuiver water (vb. Micropur Forte). In kleine dorpen vind je vaak water bij de moskee of je vraagt het gewoon aan de inwoners.

Kledij en respect

Veel van de Turkse paden lopen over sterk rotsachtig terrein, gebruik daarom een stevige wandelschoen met goed profiel. Let wat op je kledij als je in niet-toeristische en afgelegen dorpen van het Turkse binnenland komt. Als excuus voor je korte broek en korte mouwen zou je kunnen zeggen dat je ‘sportman’ bent  maar het is toch beter om eventueel tijdelijk een lange broek over je korte broek te trekken en je armen te bedekken. Dit geldt zowel voor vrouwen als voor mannen. Hoe meer bloot vlees, hoe minder respectabel. Let hier ook zeker op als je onderweg wordt uitgenodigd in een familie. Indien je overnacht bij een familie dan is het mogelijk dat je met andere mannen of vrouwen in dezelfde kamer slaapt. Het is dan niet de gewoonte om naakt of zelfs half naakt te slapen ’s nachts.

Interessante tochten

Als wandelland is Turkije nog een relatief jonge bestemming. De 500 km lange Lycian Way was in het jaar 2000 een pionierroute, die als prototype diende voor een inmiddels tot duizenden kilometers uitgegroeid net van Culture Routes. De Britse Kate Clow is de drijvende kracht en heeft ook de diverse wandelgidsen geschreven.

Bekijk ook zeke dit overzicht van wandelroutes in Turkije, gemaakt door buitensportmagazine Op Pad.

Via Egnatia

Vanuit Europa is Turkije verbonden via Albanië, Griekenland, Macedonië en Bulgarije. Gebaseerd op een oude Romeinse militaire weg en handelsroute. Wandelweg in opbouw. Meer info op http://www.viaegnatiafoundation.eu/.

Sultans Trail

Wenen – Istanboel. Project in uitbouw van de Turks-Nederlandse Sedat Cakir. Gebaseerd op de veroveringstochten van de Ottomaanse Sultan Süleyman Kanuni. Gids beschikbaar in het Nederlands. Meer info op http://www.sultanstrail.com/.

Abrahams Path

Een momenteel wat utopisch project dat vanuit de vermeende geboorteplaats van de christelijke stamvader Abraham (Sanli Urfa in Turks Koerdistan) via Syrië en Jordanië naar Israël loopt met een vage planning om de route via Irak ook te verbinden met Saoedi-Arabië. Momenteel vooral een droomproject, waarvan enkel het Turkse deel wat is uitgewerkt. Meer info op:

Ben je bekend met deze regio? Wil je graag je kennis toevoegen aan deze pagina?
Geef ons een seintje op communicatie@hikingadvisor.be