Situering

Fort William is het mekka van de buitensporters. Onder de schaduw van Ben Nevis  is dat niet te verwonderen. Het is een centrale plek waar heel wat langeafstandsroutes vertrekken of aankomen.

Glen Coe oogt indrukwekkend. Zowel voor diegene die zijn laatste stappen op de WHW aan het zetten is als vanuit de vallei zelf. Buchaille Etive Mor is de poortwachter van deze Glen, the Three Sisters, de smalle graat Aonach Eagach zijn allemaal hoogtepunten op korte afstand van elkaar. Het trekt vooral mensen aan voor een al dan niet moeilijke dagtocht.

Interessante tochten

Meerdaagse tochten

Het lijkt wel of iedere lange afstands route van de Schotse Highlands in Fort Williams aankomt of vertrekt.

  • West Highland Way. Komt toe vanuit het zuiden, vanuit richting Glasgow. De meest bekende. Relatief eenvoudig qua oriëntatie en paden maar toch met een volledige onderdompeling in de Schotse Highlands.
  • Higland High Way. Loopt parallel met de vorige, maar dan niet in de vallei : ze volgt consequent de lijn van de hoogste toppen. Fysiek zwaar, padloos, maar met de zekerheid om op elk moment te kunnen uitwijken naar een eenvoudiger pad of naar de bewoonde wereld.
  • East Higland Way. Een recente route die pal Oost vertrekt. Ze verbindt Fort Williams met Aviemore, die elk in hun segment de outdoor hoofdplaats van de Highlands zijn. Kalm en relatief eenvoudig gemarkeerd pad in de valleien met continu de hoogste toppen van Schotland als panorama. Via de Speyside Way te verlengen tot aan de Noordzeekust om zo een Schotse Coast to Coast te vormen.
  • The Great Glenn Way. Wellicht de eenvoudigste van alle trails die vertrekken in Fort Williams. Volgt de centrale vallei langs Loch Lochy en Loch Ness naar Inverness. Neem de "High Way" voor prachtige panorama's voor deze vallei.
  • Cape Wrath Trail. Dit is de zwaarste trail die vertrekt of aankomt in Fort Williams. Padloos, noordwaarts, door de meest afgelegen uithoeken van de Schotse Highlands.

Klim op de Ben Nevis

Een immens populaire top, gewoon omdat het de hoogste top is van Schotland en de UK. Je deelt de beklimming met een mix van toeristen voor wie dit de zwaarste bergwandeling ooit is, met klassieke bergwandelaars, en met trailrunners die (typisch Brits) wellicht één of andere challenge doen (bv. de hoogste toppen van Engeland, Wales en Schotland binnen 24 uur).
De normale route vertrekt vlak bij Fort Williams en volgt een bergpad op de westflank. In de zomer wordt deze route op de gekste momenten gedaan, ook 's nachts. Ondanks die populariteit blijft het een zware bergwandeling, met wind, mist, sneeuwplekken, een fors hoogteverschil enz.
Een zwaardere route traverseert via een prachtige maar technisch niet eenvoudige graat over de Carn Mor Dearg en komt zo naar de top van de Ben Nevis. Deze route is gekend als de CMD-route of de horseshoe-route. Stukken met klauterwerk, goede staptechniek en vooral geen hoogtevrees. 
De derde route is eigenlijk de afdaalroute voor de alpinisten die vanuit de CIC-berghut een klimroute deden dwars door de graniet-noordwand van de Ben Nevis. Dit pad wordt soms het North Face Path genoemd. Voor bergwandelaars is het een variant van het gewone pad naar de Ben Nevis. De onderste helft is daarbij vervangen door een rustiger en landschappelijk veel mooier (maar langer en lastiger) pad.

Ring of Steal

Wil je de Ben Nevis Traverse combineren met een vergelijkbare route tot een meerdaagse tocht ? Het meest logische is de High Highland Way. Heb je maar een dag of 2 extra, dan is de Ring of Steal een goede keuze. De naam komt van de Steal waterval, één van de mooiste van Schotland. Het startpunt ligt ook vlak bij het Glen Nevis Hostel.
De Ring of Steal loopt over de toppen van de Mamores, dat is de groep bergen waarop je vanop de Ben Nevis uitkijkt richting het zuiden. Goede trailrunners kunnen deze machtige lus over een hele reeks Munro's op 1 dag doen. Mag het wat rustiger, dan is halfweg een bivak nodig. Net als op de CMD-route op de Ben Nevis is de route meestal evident te vinden maar blijft ze veeleisend op vlak van staptechniek en hoogtevrees. Voor je kan starten moet je de rivier oversteken : waden of via een kabelbrugje.

Glen Coe

Internationaal minder gekend maar minstens even mooi. En voor Schotten ook belangrijk omwille van de moordpartij op één van de belangrijkste Schotse clans. Wandelen in het laagste stukje van de vallei is niet interessant : hier loopt de grote weg van Glasgow naar Fort Williams. Wie hier "wandelt", kiest ook voor een graatwandeling over de hoogste toppen. Let op : deze graatroutes zijn nog een maatje zwaarder dan de Ring of Steal of de CMD-route : dit is grade 2 scrambling en in de Alpen zou men dit gewoon alpinisme noemen en per twee en met touw + zekeringsmateriaal vertrekken. Britten blijven dit koppig hillwalking noemen en doen dit vaak solo. De integrale Aonach Eagach Ridge traverse van Devil's Staircase op de West Highland Way tot Pap of Glencoe is minimaal 2 dagen met bivak (of wat de meesten doen, met een afdaling naar de vallei en de volgende mooiweerdag terug 800 m stijgen en de graatroute verder zetten)

De West Highland Way volgt een stuk van Glen Coe en neemt dan de Devil's Staircase pas naar Glen Nevis.

Voor hikers liggen de interessantste zones dieper landinwaarts, ten oosten van de West Highland Way. De valleien zijn er minder diep ingesneden en de rotswanden iets minder steil en hoog. De paden stellen niet veel voor : vaak had het even goed padloos kunnen zijn. Er zijn evidente lijnen over de kammen (meer hoogtemeters) of in de vallei (veel zompigheid). Maar er is haast niemand en het gevoel van weidsheid is fenomenaal. Ideaal om enkele dagen met de bivaktent of met overnachting in een bothy een lus of een doorsteek te maken. 

Je kan gemakkelijk zelf een route in elkaar steken. Het stuk van de Stevenson's Way door Glencoe en Rannoch Moor is een mooi uitgewerkte 4-daagse. Vlot terug naar het startpunt met de bus.

Kijk ook eens aan de overkant van het water

Glen Coe en Ben Nevis zijn de ene helft van Lochaber. Aan de overkant van de Loch Linnhe, de fjord die Fort Williams met de zee verbindt, ligt een even groot en mooi gebied waar bijna niemand komt. Heel gevarieerd : stukken kustpad, scherpe bergkammen van 800 m en meer hoog en alles ertussenin. In de lager gelegen delen ook donkere bossen.
De vele fjorden en meren (vaak zonder veerdiensten) zorgen voor een erg complex gebied.
Hier kan je zelf een meerdaagse tocht in elkaar steken, deels padloos, deels op de klassieke hillwalking routes over de kamlijnen, deels over 4x4 tracks door de bossen. De tent en bothy's zijn logische overnachtingsplekken.

De combinatie van langerekte meren en fjorden met brede bospistes trekt dan weer een nieuw soort hikers aan, die packraften en mountainbiken combineren. Die spullen kan je ook ter plaatse huren.

Meer informatie over tochten in Glen Coe / Glen Nevis

www.walkhighlands.co.uk/fortwilliam/glencoe

aboutfortwilliam.com/things-to-do/walks

www.wildlochaber.com/lochaber-walks

Ben je bekend met deze regio? Wil je graag je kennis toevoegen aan deze pagina?
Geef ons een seintje op communicatie@hikingadvisor.be

Tochtverslagen