Ibón is Spaans voor bergmeer. Deze lusroute loopt door het ruige maar heel mooie hart van de Pyreneeën, waar de rotsen bestaan uit solide graniet en er ontelbaar veel van deze Ibónes zijn.
Je hebt de keuze tussen een strak schema met overnachting in berghutten en een losser schema met overnachting in tenten of piepkleine bivakhutjes.
Een mooi en pittiger alternatief voor de te drukke Carros de Foc.

Ken je deze route goed? Wil je graag je kennis toevoegen aan deze pagina?
Geef ons een seintje op communicatie@hikingadvisor.be

Facts

Naam : 3000 Ibónes Trekking.
Type : Lustocht over soms lastige bergpaden, op 1500 à 2500 m hoogte.
Start- en eindpunt : meerdere opties : Fabrèges of Pont d'Espagne in Frankrijk, Baños de Panticosa in Spanje. 
Lengte : er zijn meerdere varianten beschreven. De meest gebruikelijke is 102 km / 6700 m+ / 7300 m- / 7 stapdagen.
Moeilijkheid : Staptechniek Niveau 3 à 4 op 4. Fysiek Niveau 3 à 4 op 4. Indien met bivakkeren : Niveau 2 op 4.
Periode : eind juni - begin september. 
Oorsprong : gestart als een commerciële wandelreis maar is ondertussen vrij populair, vooral bij Spaanse hikers.

Overzichtskaart

Tracé zoals op de website van 3000ibones.com

Moeilijkheidsgraad en techniciteit

Paden :

De route loopt over goed gemarkeerde paden. Ongeveer de helft valt samen met GR-paden : GR10, GR11. De andere paden zijn lokale paden, die meestal zeer goed gemarkeerd zijn.

Een aantal passages zijn erg technisch. Bv. stevig klauteren op de Col de Tebbaray, erg lastig terrein op de Col de Combalès enz. 

Etappe-indeling

Voor wie in de berghutten overnacht, liggen de etappes vast. Er zijn zo goed als geen alternatieven. Daardoor zijn er enkele combinaties van korte etappes gevolgd door erg zware etappes. Bv. Migouléou - Larribet is ca. 4.5 uur op gemakkelijke paden en wordt gevolgd door een etappe van 8 uur de dag erna over het technische stuk van col de Combalès naar Refuge Wallon.

Omdat er zo goed als overal vlot water te vinden is en omdat er veel goede bivakplekken zijn, is dit een circuit dat aantrekkelijker is met de tent. De lange etappes worden dan ingekort, en bij slecht weer kan je ook uitwijken een van de vele bivakhutjes. Deze zijn meestal erg klein (3 à 6 personen) en hebben - behalve een slaapplatform en wat stoelen en soms een kachel of open haard - geen enkele voorziening. 

Periode

Landschappelijk is het aantrekkelijk om in het begin van de zomer te trekken : de vele stuwmeren zijn dan vol en daardoor op hun mooist. Echter, op dat moment zijn er nog veel sneeuwplekken. Een aantal van die sneeuwplekken zijn steil en vereisen een goede sneeuwstaptechniek. Een beetje afhankelijk van het jaar zijn deze sneeuwvelden vanaf half-juli grotendeels verdwenen. In augustus zijn veel hutten vaak volgeboekt en is het belangrijk om vooraf te reserveren. 

Etappes en varianten

Dit is een kort overzicht van de etappes voor wie vertrekt in Fabregès. Telkens worden de voornaamste varianten er meteen bij beschreven.

  • Start met kabelbaan en le petit train d'Artouste. Dit spaart ineens een paar uur stijgen uit. 
    Wie de drukte en het pretparksfeertje hiervan wil vermijden, start elders en kort in door direct van Respomuso naar Migouléou te gaan (lange etappe) of via een tussenstop in Arrémoullit (2 korte etappes).
  • Wie de etappe van Migouléou naar Larribet te kort vindt, kan de veel langere variant over Col de l'Hospitalet bekijken. 
  • De etappe van Larribet naar Wallon-Marcadau via de Col de Combalès is lang en technisch. De Col de la Fache is een stuk korter. Het blijft dan écht bergwandelen, maar het is qua staptechniek eenvoudiger.
    Wie met de tent is, kan de klim naar Larribet eventueel overslaan en bivakkeert in Labassa of bij Lacs de Remoulis ; dit zorgt voor een meer evenwichtige indeling. 
  • Je kan uiteraard ook via de bergen dus via Lacs d'Arratile van Ref. Wallon naar Oullettes de Gaube. Het nadeel is dat je dan het stuk over Col de Mulets twee keer doet. 
  • Wie niet wil afdalen naar het warme en drukke Baños de Panticosa neemt de hoge of "nieuwe" variant van de GR11 met andere woorden het pad van de drukwaterbuis van de stuwdam. Je overnacht dan in Rif. Bachimaña.
  • De etappe van de dag erna nl. naar Respomuso, is dan een stuk korter. 

Wie met de tent is kan nog veel meer varianten uittesten. Een aantal hiervan staan in de verslagen van Hiking Advisor leden of -stages die onderaan zijn toegevoegd. 

De hoge variant van Wallon-Marcadau naar Oulettes de Gaube loopt over de Col d'Arratile

Openbaar vervoer en bereikbaarheid

Bij start in Lac d'Artouste (via Fabrèges) : 

Bij start in Pont d'Espagne :

  • nachttrein of TGV naar Lourdes, bus 965 naar Cauterets, in de zomer navette naar Pont d'Espagne

De start in Baños de Panticosa : is eigenlijk alleen maar bereikbaar met openbaar vervoer voor Spanjaarden :  

  • Trein naar Zaragossa, bus naar Huesca en verder naar Baños de Panticosa
  • Liften of auto is mogelijk vanuit Frankrijk, ca. 1 uur vanuit Laruns naar Baños de Panticosa via Col de Pourtalet

Topokaarten en gidsen

De officiële topokaart van dit circuit is gebaseerd op de Spaanse kaart. Dit is meteen ook de betere kaart voor de etappes aan de Spaanse kant.
Voor de etappes aan de Franse kant is het beter om de IGN-kaart 1647OT te nemen. Op die kaart is het stuk aan de Spaanse kant dan weer ondermaats. 

Bewegwijzering

Deze route heeft GEEN eigen bewegwijzering.

  • ongeveer de helft valt samen met een GR-route en is op de normale manier rood/wit gemarkeerd. De markering is zowel aan de Spaanse als aan de Franse kant goed verzorgd.
  • op de rest van het circuit is de route vrij vlot te vinden en gemarkeerd met steenmannetjes of hier en daar met verfstrepen. 

Bivakkeren en overnachting

Praktisch 

Op een deel van de route zijn herders actief met schapen, koeien of paarden. Vermijd eerder deze zones of ga in overleg met de herders (als je die kan vinden - de kuddes zijn hier een stuk wilder en zelfstandiger dan in bv. de Alpen). De kuddes maken soms wel, soms niet gebruik van Patou's. Hoe hoger, hoe minder last van de kuddes.

De meest interessante bivakplekken, op vlakke stukken bij meertjes (niet bij stuwmeren), zijn eveneens vrij hoog te vinden, typisch 2000 à 2400 m hoogte.

Voor bivakhutten : deze zijn vrij compleet beschreven op refuges.info.

Bivak toegelaten of niet

De reglementeringen zijn uiteenlopen : Frankrijk of Spanje, binnen of buiten het nationaal park enzovoort. In de praktijk is bivakkeren toegelaten of minstens gedoogd :

  • voldoende hoog (in Spanje > 1500 m)
  • voldoende ver van de dichtsbijgelegen parking (in Spanje 2 uur, in Frankrijk 1 uur)
  • met het juiste respect : afval meenemen, respect voor herders, geen kampvuur (!), kleine tentjes waarin je niet kan staan, leave no trace, tent pas 's avonds opzetten en 's morgens terug afbreken
  • voldoende ver van de berghutten OFWEL, na afspraak met de berghutten en met respect voor de instructies die ze geven (ivm. bivakplek, gebruik water en sanitair, betalen kleine vergoeding, ...). De omgang van de hutten met bivakkeerders varieert nogal van berghut tot berghut. 

Berghutten

Deels clubhutten, deels private hutten. De clubhutten geven allemaal korting aan KBF-leden. 
De meeste hutten zijn vooral in augustus snel volgeboekt ; vooraf reserveren is noodzakelijk.

Dicht bij Refuge Wallon-Marcadau. Eind augustus is het bruine gras een voorbode van fraaie herfstkleuren.

Nuttige bronnen