De Wicklow Mountains liggen ten zuiden van de hoofdstad Dublin. Het grootste deel van dit gebergte ligt in County Wicklow. De noordelijke uitlopers liggen in County Dublin en worden soms Dublin Mountains genoemd.
Het meest populaire startpunt is Glendalough. Het is een erg mooie vallei, maar er zijn ook historische redenen. Het is de plek waar zo'n duizend jaar lang een belangrijk Keltisch klooster stond. De Wicklow Mountains zijn eeuwenlang ook een basis geweest van waaruit Keltische clans hun verzet tegen de bezetters uit het oosten organiseerden : eerst de Noormannen, vervolgens de Engelsen. Pas in de 18° eeuw slaagden de Engelsen er in om het Ierse verzet volledig te breken, onder meer met de aanleg van een militaire weg. Dit illustreert voldoende dat het gebied een woest en ruig kantje heeft.
De Wicklow Mountains zijn voor een deel beschermd als nationaal park. Het is een populaire bestemming voor wandelen en andere outdoor sporten. De bergen worden ook intensief gebruikt voor andere doelen : stuwmeertjes met drinkwatervoorraden ("reservoirs"), bosbouw met vooral saaie dennebossen, schapen, en grote privédomeinen met golfterreinen en in het najaar jacht ("game shooting", "sika deer stalking").
In de Alpen zijn we gewoon dat een nationaal park allerlei beperkingen oplegt aan wandelaars. Hier is het eerder het omgekeerde : in het nationaal park is een normaal padennetwerk mogelijk zonder dat er voortdurend discussies zijn over eigendomsrechten en right of way. Het nationaal park breidt af en toe uit ; vaak is dat omdat delen van grote private domeinen opgenomen worden.
De bergen zijn assymetrisch. In het zuiden zijn de hellingen rustig oplopend, in het noorden zijn ze meer abrupt. Dit is een logisch gevolg van de ligging van de ijstijdgletschers : die lagen vooral aan de noord- en noordoost-hellingen. De rotsen zijn stevige graniet. De kammen en toppen zijn afgerond. Die combinatie van een waterdichte onderlaag en relatief vlakke zones, resulteert in veel hoogveen. Daarnaast is er ook heide. De natuurlijke bebossing is zo goed als verdwenen. Als er al bossen zijn, zijn dit saaie naaldbossen zoals in onze Ardennen. Die tref je eerder aan in de lagere stukken.
De Wicklow Way volgt hier en daar een stuk van de kamlijn.