Urho Kekonen nationaal park is één van de grootste wildernisgebieden in Finland en Europa. Het is een mozaïek van wild stromende rivieren, bossen, moerassen en hoge fjells. In het park zelf is er een goed uitgebouwd netwerk van wildernishutten, de meeste wildernishutten zijn hier ook reserveerbaar zodoende kan je een tocht maken zonder een tent mee te nemen.

Situering

Het nationaal park Urho Kekkonen (vaak afgekort als UKK) bevindt zich op het grondgebied van de gemeenten Savukoski en Inari in Fins Lapland. Het is het op een na grootste nationaal park van het land met een oppervlakte van 2538 km². Het kwam tot stand in 1953 en strekt zich uit van de regio Tautatunturi in het noorden tot aan de wouden van Savukoski in het zuiden. In het oosten grenst het aan Rusland, met als trekpleister Korvatunturi, waar de Kerstman zijn huis zou hebben. De E75 vormt gedeeltelijk de westelijke grens.

Het wordt, met reden, het échte thuis genoemd van wildernishiken op z’n Fins: tent, kampvuurkoken, doorwadingen, off trail, vissen, rugzakken met potten en pannen...

Het stadje Saariselkä en het vakantieoord Kiilopää zijn in de winter topbestemminggen voor skiërs, al dan niet met pulka. In de zomer en in de herfst trekt UKK wandelaars aan van alle leeftijden en van alle niveaus. Verspreid over het park zijn er 33 hutten waar je gratis in mag (autiotupa) en 18 waar je alleen binnen kan mits reservering. Er zijn zo’n 140 kampvuurplaatsen. Bij het meer van Luirojärvi, het hart van UKK, is een wildernissauna, die je kan gebruiken mits reservering op voorhand.

De recreatieve zones dichtbij de bewoonde wereld, zijn heel populair bij gezinnen met kinderen, jeugdbewegingen en senioren. Eens je dieper in het park doordringt, kan het heel goed zijn dat het een paar dagen duurt eer je andere mensen tegenkomt. Afhankelijk van de trails die je kiest.

De geschiedenis van menselijke aanwezigheid is tot nu meer dan 3000 jaar oud. De oudste sporen van bewoning dateren uit de laatste IJstijd. In het zuidelijke deel van UKK zijn er resten van nederzettingen gevonden, die minstens 8000 jaar oud zijn. De Sami waren en zijn hier thuis. Dat blijkt uit restanten van Sami-nederzettingen, en uit plaatsnamen met termen als ruoktu (thuis), muorra (boom), nuorti (oost) en taajoa (spelen).

UKK is, tot slot, een paradijs voor vogelspotters: buizerds, arenden, moeras sneeuwhoenen, goudplevieren, ijsgorzen, valken, uilen, sijsjes… ze vliegen er allemaal rond. Er bestaan hele lijsten en naslagwerken waar in Lapland de beste spots zijn. Naast vogels, vinden we hier vossen, lynxen, hazen, en volgens sommige getuigenissen in gastenboeken, werd er ook wel eens een beer gespot. De rivieren zitten vol vis. In Finland zijn er verschillende visvergunningen en verschilt de regelgeving
van plaats tot plaats en van seizoen tot seizoen.

Hiken op z’n Fins betekent dat we potten en pannen, messen en bijlen, voeding meenemen om zoveel mogelijk vers te kunnen koken. 

Bereikbaarheid

Beste startpunt is Kiilopää. Dit is een outdoorcentrum onderhouden door Suomenlatu, de Finse wandelvereniging. Er is een hotel, hostel en er zijn chalets beschikbaar en materiaal te huur. Na iedere vlucht naar Ivalo gaat er een bus vanuit de luchthaven naar Kiilopää. Ook is het bereikbaar met het openbaar vervoer vanuit Rovaniemi

Interessante tochten

Meest algemene en mooiste route is om vanuit Kiilopäa in een cirkel naar Luirojärvi of Annterimuka te hiken. Kaart is nodig bij de planning. Niveau: Zowel in winter en zomer is dit gebied enkel voor gevorderden. Er zijn hier geen gemarkeerde paden dus moet je zelf in staat zijn om te oriënteren. Er is op weinige plaatsen telefoonontvangst en je komt hier zeer weinig mensen tegen. Evacuatie hier kan zeer lang duren aangezien je soms 30 km van de dichtsbijzijnde weg bent.

Ben je bekend met deze regio? Wil je graag je kennis toevoegen aan deze pagina?
Geef ons een seintje op communicatie@hikingadvisor.be

Winter

UKK nationaal park is ook een populaire winterbestemming. Hou er rekening mee dat dit enkel voor gevorderden  is met voorgaande langlaufervaring en zeer goede kennis van oriëntatie en winterse omstandigheden.

Er zijn geen aangelegde langlaufpistes maar de cirkel van Kiilopää naar Liurojärvi wordt wel veel gebruikt zodoende kan je de sporen van je voorgangers volgen. Vanaf half februari begint men ook aan onderhoudswerken aan de hutten, zodoende kan je de sporen volgen van de sneeuwscooters. Vanaf half maart is de routes zeer veel gebruikt door langlaufers en is het noodzakelijk om de hutten te reserveren.

Hou er rekening mee dat bij zware sneeuwval alle sporen volledig kunnen verdwijnen en je eigen spoor moet maken. Dit kan je snelheid terugbrengen tot ongeveer 1 km/h waardoor je niet aan de volgende hut raakt. Voorzien daarom om een nacht in het bos te 'overleven'. Best aangeraden voor deze route zijn bosski's (te huren in Kiilopää). Ook met sneeuwschoenen is dit mogelijk indien ze een zeer groot oppervlak hebben.