De Southern Uplands is Schotland zonder een aantal nadelen. De heuvels, veen- en heidevelden zijn even leeg en weids als de Highlands. Maar het reliëf, en het weer zijn er een heel stuk milder en de reistijd is een heel stuk korter.

Situering

De Southern Uplands is een reeks bergen die liggen tussen de grens van Schotland met Engeland in het zuiden, en de Lowlands - de drukbevolkte as Glasgow-Edinburgh in het noorden. In de lager gelegen delen zijn landbouw en bosbouw belangrijk. In de hogere delen is het landschap bepaald door de behoefte van kuddes schapen en van estates die dit landschap ideaal vinden voor jacht op herten en korhoenders.

In het zuiden sluiten die heuvels aan bij de Cheviot Hills / het Nothumberland National Park aan de Engelse kant van de grens.

De 2 belangrijkste counties in dit gebied zijn Scottisch Borders, vaak gewoon afgekort tot "Borders" en Dumfries & Galloway.

De bergtoppen zijn er 600 à 850 m hoog. Dit is 300 à 400 m lager dan in de Highlands. Je vind er geen Munro's en dus ook niet het bijhorende clubje gedreven wandelaars dat specifiek toppen op die Munro-lijst wil afvinken. Wie toch op zoek is naar toppen op lijstjes en bijhorende challenges, kan eens zoeken op Marilyns, Donalds en Corbetts. Ook diep ingesneden corries die met soms scherpe rotsgraten en steile rotswanden vind je hier niet. Glooiend, golvend, afgerond. Er zijn ook een hele reeks meertjes, deels natuurlijk en deels voor waterkracht. Een ideaal wandelgebied voor wie flexibel met de tent wil trekken : je mag bijna overal vrij bivakkeren en - buiten de veengebieden - is het ook gemakkelijk om een plekje te vinden. Als er al een minpuntje is, dan zijn het enkele grote windmolenparken die hun stuk van de Southern Uplands innemen. Geen nood, het gebied is meerdere 1000 km² groot dus die zones kan je gemakkelijk vermijden.

De bergen lopen niet door tot in de zee ; omheen de Southern Uplands is er een strook landbouwgebied. Toch is het de moeite om de kuststrook te bekijken.

Het weer blijft Schots : bereid je voor op 4 seasons on a day, midges bij warm windstil weer, ... Maar toch is het er een stukje minder ruig dan in de Highlands : wat minder hoog en de regenfronten die aanstormen vanuit de Atlantische Oceaan worden al wat getemperd door Ierland.
 

Interessante tochten

Southern Upland Way

Dit is een echte Coast-to-Coast die start met een stuk kustpad langs de Ierse Zee bij Stranraer (station op lijn vanuit Glasgow) naar Cocksburnpath op de Noordzeekust (lijn Edinburgh - Newcastle). Lengte ca. 350 km, ca. 7500 m+, 2-tal stapweken. Meestal van west naar oost gedaan.

Wie in pubs en B&B's overnacht heeft een aantal zeer zware etappes (40 à 45 km en 1000 m+, 10 à 12 h stappen). Deze trail is dus veel geschikter om met met de tent te doen : die lange etappes door de heuvels zijn juist ideaal om te bivakkeren. Er zijn ook enkele geschikte bothies. Nog een derde optie om die lange etappes verteerbaar te maken is de taxi / bagagetransportbusdienst. Er zijn enkele vaste afspreekpunten waar het pad een gewone weg kruist.

Anders dan bv. de West Highland Way volgt deze route niet de valleien, maar kiest ze voor de heuvelkammen. De meters stijgen en dalen zijn dus iets om rekening mee te houden. Het landschap is erg gevarieerd, met stukken kustpad, rustige meer vlakke delen door landbouwgebied en verschillende soorten berglandschap. Je passeert ook een hele reeks ruïnes van abdijen en burchten en gezellige dorpjes. Het is één van de oudste gemarkeerde paden van de UK ; de route is gemakkelijk te vinden. Omdat er wel eens mist zal zijn, is een goede neus voor oriëntatie met kaart en kompas nodig of een GPS + de ervaring om die goed te gebruiken.

Meer info op WalkHighlands, officiële website van de Southern Upland Way, op de Rambling Man website, Cicerone wandelgids.

Southern uplands.jpg

Cross Borders Drove Road

Eerder korte route, 82 km, 2100 m+, 4 à 5 stapdagen, over paden waar behalve een streep modder of een kleine beek en een portie hoogtemeters er geen problemen zijn. Gemarkeerd pad, maar er zijn toch stukken dwars door open veld waar de oriëntatie in geval van mist wat omzichtigheid vraagt.

Deze route werd historisch gezien gebruikt om vee, en later schapen, vanuit Schotland te leiden naar veemarkten in Engeland. Nu vind je er vooral wandelaars, ook thru-hikers op weg naar John O'Groats of op de Scottish National Trail. Het is een breed pad, waar er recent is geïnvesteerd in alternatieven voor hekken en veeroosters om het pad ook geschikt te maken voor ruiters, en dus in één moeite ook voor mountain bikers.

Deze trail loopt noord-zuid door de heuvels. Het startpunt ligt aan de rand van Edinburgh. Het eindpunt ligt in Hawick en dat dorp is geen logisch eindpunt van een trail : het is een kruispunt. Je kiest dus hoe je verder gaat. Twee logische keuzes in dezelfde wandelstijl :

  • 2 à 3 dagen op de Roman & Reivers route. Deze route combineert veldwegen door bossen met resten van oude Romeinse wegen. Bv. in Moffat bus naar Lockerbie (belangrijk treinstation)
  • enkele dagen op de Borders Abbay Way. Deze route volgt oude paden langs enkele indrukwekkende abdij-ruïnes uit de 12e eeuw. Op zich is het een lusroute van 5 stapdagen. In combinatie met de Cross Borders Drove Road is het ofwel 1 etappe ofwel een 4-tal etappes tot Galashiels, waar er je vlot richting Edingburgh kan terugreizen. De afsteek naar Galashiel is ook de optie die de Scottish National Trail.

Meer informatie over de Cross Borders Drove Road op South Of Scotland Countryside Trails, op WalkHighlands.

Andere meerdaagse routes en wandel-ideeën

Alhoewel dit een paar uur reizen verwijderd is van de Highlands, is WalkHighlands een zeer goede bron. WalkHighlands in de Borders, en in Dumfries & Galloway.

South of Scotland Countryside Trails. Hiking bekeken door de bril van ruiters die een meerdaagse trail doen.

De toeristische diensten van Dumfries & Galloway en van Scottish Borders

Ben je bekend met deze regio? Wil je graag je kennis toevoegen aan deze pagina?
Geef ons een seintje op communicatie@hikingadvisor.be

Tochtverslagen