Situering

Sinds 1951 is Lake District een nationaal park: een berglandschap dat met Scafell Pike de hoogste top van het Verenigd Koninkrijk herbergt en het grootste en het diepste meer in zijn overzicht heeft staan.

Het park biedt een mix van brede u-vormige dalen die de berggebieden opdelen, messcherpe graten zoals Striding Edge en smalle steile gully’s waar winter- en ijsklimmers op af komen. Maar dat valt buiten de focus van dit artikel. Ook typisch zijn de bergtoppen (fells) met ingebed in het graniet kleine meertjes. Bijvoorbeeld het wat grotere Sprinkling Tarn als de meer verborgen meertjes zoals Hard Tarn. Een ideale plaats voor een anoniem kamp en kort genoeg bij de graat om een zonsondergang of -opgang mee te maken, al kan dat om bij Hard Tarn te blijven ook op Helvellyn zelf. In principe blijft het verboden om er wild te kamperen zonder toestemming van de eigenaar maar wanneer je de basisregels respecteert hoeft dat geen probleem te vormen

lake district(1).jpg

In dit waterrijk gebied is het echter niet altijd een evidentie om een droge plek te vinden. Een zompige veenondergrond met graspollen maakt dat het wat zoeken is naar een kampeerplek. Door de zachte ondergrond in turfgebied zijn wat bredere tentharingen soms op hun plaats. Het Lake District is een van de meest populaire wandelgebieden in Engeland. Het maakt omwille van de relatief korte aanloop naar de hogere delen dat het tijdens vakantie- of weekenddagen plaatselijk druk kan zijn. Het merendeel van de mensen komt voor een dagtocht, daarom zal tegen de avond de rust terug keren.

Het is vooral de wandelaar en schrijver Alfred Wainwright die door zijn publicaties het Lake district op de kaart heeft gezet. Hij heeft het gebied opgedeeld over verschillende boekdelen. Hierin heeft hij 241 toppen beschreven. Hebben de Schotten hun Munros, in het Lake district heb je de Wainwrights. In hoogte variërend tussen 985 feet (Castle Crag) en 3210 feet (Scafell Pike) voor de hoogste top van heel Engeland. De beschrijvingen van deze tochten zowel in boekvorm als op internet, vormen een goede basis om doorgaande meerdaagse kampeertochten te bedenken.

Het Lake district is relatief vlot bereikbaar: http://www.cumbria.gov.uk somt de mogelijke opties op om je te verplaatsen.

De Ordnance Survey Outdoor leisure 4/5/6/7-kaarten bedekken het meeste gebied dat onder het National park valt. Recent zijn plannen goedgekeurd om zowel het Lake District en het  nabijgelegen Yorkshire Dales Nationaal park te vergroten zodat ze bijna een aansluitende gebied gaan vormen.

lakedistrict1(1).jpg

Lake District (foto: David Cappelle)

Interessante tochten

Er loopt geen National trail door het Lake District, wel enkele regionale paden:

  • The Cumbria Way is een goed gekende route met een lengte van 112 km. Dit noord-zuid georiënteerd pad loopt dwars door het Lake District maar blijft grotendeels in de valleien. Publicaties zijn in boekvorm en op internet te vinden. Een Google op Cumbria Way levert massaal veel info. Ook te boeken via wandelwinkels evt met bagage transport. Het pad staat ingetekend op de Ordnance Survey kaarten.
  • Coast to Coast path is nog bekender. Goed voor bijna 300 km. Dit pad loopt van St-Bees aan de Ierse zee naar Robin Hood’s Bay en is ook een erfenis van Alfred Wainwright die dit pad heeft bedacht. Sommigen maken er een eigen variant op. Het doet in west-oost richting de drie nationale parken in het noorden aan. Het zal vooral het Lake District zijn dat gaat bekoren.
  • Conditioneel sterke stappers kunnen er hun hartje ophalen voor een meerdaagse tocht door de Bob Graham Round, een trailrun van 106km, te wandelen. Deze onbewegwijzerde route loopt over 42 fells en laat je de diversiteit van het Lake District bewonderen. Van zompige paden waarin je tot kniehoogte kan verdwijnen over rotsige flanken en langs diverse tarns ontdek je dat de hoogtemeters snel oplopen op deze tocht.

Eerder op zoek naar dagtochten of naar inspiratie voor een extra lus of een variant op een meerdaagse tocht:

  • Walk Lakes heeft een handige overzichtkaart en voegt meteen een moeilijkheidsgraad toe en legt ook uit waar die vandaan komt (puur sportief, lastige oriëntatie, technische paden en de fameuze bog-factor).
  • De toeristische diensten en het park blijven wat achter. Beter kan je zelf googlen en inspiratie opdoen bij ervaren wandelaars. Bv. www.walkingenglishman.com

Ben je bekend met deze regio? Wil je graag je kennis toevoegen aan deze pagina?
Geef ons een seintje op communicatie@hikingadvisor.be

Tochtverslagen