Alpes Maritimes & Mercantour

Situering

“Alpes Maritimes” en “Mercantour”. Twee begrippen die toch wat verduidelijking en duiding verdienen.

Het begrip ‘Alpes Maritimes’ kan op drie manieren worden benaderd.
In zijn brede betekenis is het de naam van het Franse departement dat aan de Azurenkust gelegen is. Onmiddellijk voorbij de kust (met de bekende plaatsjes Nice, Cannes en Menton), beginnen eerst de ‘Préalpes d'Azur’ en daarna de Maritieme Alpen.

Een van de bevoegdheden van de departementen is het (wandel)toerisme. Ook het departement ‘Alpes Maritimes’ zet hier heel hard op in.

Het departement ‘Alpes Maritimes’ maakt deel uit van de ruimer bemeten ‘Région Sud’ (tot begin 2016 onder de naam ‘Région PACA’, wat stond voor

“Provence, Alpes, Côte d’Azur”. Deze laatste afkorting vindt men dan ook nog regelmatig terug).

In een meer enge betekenis is het de verzamelnaam voor de Alpentoppen die het dichtst bij de Middellandse Zee zijn gelegen.
Voorts is er in zijn Italiaanse vertaling ‘Alpi Marittime’ nog de benaming voor het Italiaanse natuurpark dat grenst aan het Franse natuurpark Mercantour. Over de ‘Alpi Marrittime’ en het gebied rond de Argentera bestaat op deze website van Hiking Advisor onder de Italiaanse wandelgebieden trouwens een aparte pagina
Het begrip ‘Mercantour’ slaat in zijn enge betekenis op het Frans nationaal park met deze naam. Dit natuurpark ligt in het uiterste noorden van het departement aan de grens met Italië.

De naam verwijst naar het vroegere nationale jachtreservaat dat in 1946 werd opgericht. Het nationaal natuurpark is echter groter dan het jachtreservaat waaraan het zijn naam ontleende.

In een meer ruime betekenis gaat het ook over het randgebied en is er overlapping met het begrip ‘Maritieme Alpen’ (op de kaart hierboven aangeduid in groen)...

Openbaar vervoer en bereikbaarheid

VAN THUIS UIT

Met het vliegtuig

Voor zij die geen last hebben van ‘vliegschaamte’ is er de luchthaven van Nice, met talrijke vluchten uit o.m. Rijsel en Zaventem. Meer informatie over de luchthaven van Nice en zijn bereikbaarheid vind je op de website ‘Vliegveldinfo’.

Met de trein

Nice en Cannes zijn vlot bereikbaar per TGV. Zowel vanuit Parijs, Rijsel als Brussel zijn er dagelijks TGV’s naar Nice en Cannes. Veelal rechtstreeks maar voor sommige verbindingen moet er worden overgestapt in ofwel de luchthaven van Charles de Gaulle ofwel in Marseille.

De laatste jaren werd nogal stevig geknutseld met de dienstregelingen van deze TGV’s waardoor sommige verbindingen minder aantrekkelijk zijn geworden. Daarom worden hier momenteel geen indicatieve dienstregelingen weergegeven. Daarvoor kan men wel terecht op de website van de NMBS of van de SNCF.

Een alternatief voor de TGV is de rechtstreekse nachttrein die na jaren afwezigheid sinds april 2021 opnieuw op de sporen is verschenen.

Meer nachttreinen, mogelijks uit Rijsel en/of Metz, worden in het vooruitzicht gesteld maar dat lijkt op dit moment nog op verre toekomstmuziek.

TER PLAATSE

Met de trein

Er is de spoorlijn Marseille - Ventigmilia die er de volledige kust aandoet. Tussen Marseille en Nice zijn er daarbij snelle treinen met weinig stops (momenteel 7 treinen per dag, al wordt dat aanbod vanaf 2024 verdubbeld) en met tussen Cannes en het Italiaanse grensstadje Ventigmilia stoptreinen met een zeer hoge frequentie (momenteel grosso modo een trein om het half uur al wordt dat vanaf 2024 een trein om het kwartier).

Deze spoorlijnen wordt in opdracht van de regio vooralsnog uitgebaat door de Franse nationale spoorwegmaatschappij SNCF maar vanaf 2024 wordt de exploitatie van de snelle treinen tussen Marseille en Nice overgedragen aan een particuliere spoorwegmaatschappij Transdev.

Verder zijn er ook nog twee berspoorlijntjes die in Nice vertrekken:

Eerst en vooral is er het spoorlijntje van de Chemin de Fer de Provence met Digne-les-Bains als eindbestemming.

Dit spoorlijntje is echter al sinds 20 februari 2019 deels buiten gebruik. Op een eerste deel van het treintraject, tussen Nice en Saint-André-les-Alpes, rijdt opnieuw een trein maar tussen tussen Saint-André-les-Alpes en Dignes wordt de dienst verzekerd met een bus. Vóór de zomer van 2022 worden hier geen treinen meer verwacht.

Verder is er ook nog het bergspoorlijntje naar Tende, al moet daarvoor soms worden overgestapt in Breil-sur-Roya. Enkele van die treintjes uit Breil-sur-Roya rijden onder de Col de Tende door naar het Italiaanse Cuneo. Er is ook nog een aftakking tussen Breil-sur-Roya en het Italiaanse grensstadje Ventigmilia, maar op datum van eind 2021 is dit spoorlijntje nog eventjes buiten gebruik wegens onweerschade die op 2 oktober 2020 werd opgelopen.

Met tram en bus

Aan de Azurenkust is er geen gebrek aan busvervoer. Eerst en vooral is er het netwerk ‘Lignes d’Azur’ van de ‘Métropole Nice Côte d’Azur’. Daarbij dient te worden opgemerkt dat die metropool zich tot zeer ver in het noorden uitstrekt, tot net aan het nationaal natuurpark Mercantour. In het natuurpark zelf is er nauwelijks wegenis en ook niet de minste vorm van openbaar vervoer. Ook zijn er de stedelijke netwerken van Menton, Grasse en Cannes.

Het netwerk van de Lignes d’Azur bestaat enerzijds uit 3 tramlijnen in Nice, uit stadslijnen en uit streeklijnen. Op een aantal van die streeklijnen richting Mercantour rijden trouwens maar enkele bussen per dag zodat een zorgvuldige planning nodig is.

Verder zijn er de bussen van het ZOU!-netwerk dat wordt uitgebaat in opdracht van de ‘Région Sud’.

Kaarten, topogidsen en andere documentatie

Het nationaal natuurpark Mercantour, en bij uitbreiding het hele departement Alpes Maritimes, is een dermate aantrekkelijk wandelgebied dat daar ruimschoots informatie en documentatie over te vinden is en ook het departement zet daarbij heel sterk in op natuurtoerisme:

Om het wandeltoerisme te ontwikkelen heeft het departement een departementaal plan opgesteld dat heeft geleid tot de publicatie van 14 thematische topokaarten (‘série bleue’)

, de plaatsing van 4.700 gegraveerde houten palen met 8.000 pijlen en de ontwikkeling en markering ter plaatse van ongeveer 6.500 kilometer aan wandelroutes (voornamelijk in het midden- en hoogland). In het kustgebied is die bewegwijzering en onderhoud van die wandelpaden al langer aanwezig en daarbij is men reeds toe aan een grootschalige vernieuwing van de bewegwijzering.

De topografische kaarten zijn een coproductie van het departement met het Franse nationaal geografische instituut (ING). Ze zijn vrij vlot te vinden of te bestellen, hetzij bij ons in Vlaanderen (AS Aventure, …) hetzij ter plaatse of online. Sommige kaarten zijn te verkrijgen in scheurvrije en regenbestendige versie,, maar deze zijn dan wel enigszins duurder (circa 13,40 euro/stuk versus 16,95 euro/stuk).

Via deze link vind je meer info over deze topo-kaarten en vind je een digitale kaart met vermelding van de papieren kaarten die in het gewenste gebied van toepassing zijn.

Bijzonder interessant is dat de houten wegwijzerpalen bovenaan allemaal een nummer hebben dat op deze blauwe topografische kaarten terug te vinden is. Is zeer handig bij het uitstippelen van tochten en bij het wandelen, ook al is men niet in het bezit van een wandel-gps. Men kan hiermee een tochtvoorbereiding maken met vermelding van de chronologisch te ontmoeten wegwijzers.

Wegmarkeringen

In het departement wordt er gebruik gemaakt van een uniforme wegmarkering waarbij men een onderscheid maakt tussen departementale en interdepartementale paden.

De interdepartementale paden zijn beter bekend als de GR-paden en hebben de klassieke aanduiding met rood/witte streepjes.
De departementale paden worden er ook ‘Itinéraires de Petite Randonnée’ (‘PR’) genoemd. Deze zijn aangeduid met gele streepjes.

Departementale en interdepartementale paden sluiten naadloos op elkaar aan zodat men hiermee naar hartelust zijn eigen tocht kan creëren.

Website en brochures ‘Randoxygène’

Zeer interessant is ook de door het departement opgezette website RandOxygène06. De wandelingen die hier aan bod komen, zijn doorgaans dagwandelingen, maar onder meer in het hoofdstuk ‘Haut Pays’ zijn ook enkele meerdaagse tochten terug te vinden. De website deelt op het vlak van wandelingen het departement namelijk in in drie deelgebieden: ‘Haut Pays’, ‘Moyen Pays’ en ‘Pays Côtier’.

Van deze 3 deelgebieden bestaan aparte brochures. Ter plaatse zijn die relatief vlot te verkrijgen, maar ook een te downloaden pdf-versie is beschikbaar. Klik daarvoor hierna op de betrokken titelpagina:

Topo-gidsen met GR-routes

De Franse GR-topo-gidsen worden uitgegeven door de Franse trekkersfederatie (‘FFRandonné’), de grote zusterorganisatie van de Vlaamse vzw ‘Grote Routepaden’. Daarbij zijn de volgende Topo-gidsenbeschikbaar:

La Haute Provence par les Gorges du Verdon’ (GR 4),
‘Traversée du Mercantour / Vallée des Merveilles’ (GR 5, GR 52 en GR 52A)
‘Balcons des Méditerranée’ (GR 51).

Van de GR 510 en GR 653 zijn er bij ons weten echter géén topogidsen beschikbaar.

Verder is er ook de gele PR-topo-gids ‘Le Parc national du Mercantour… à pied’ met een selectie departementale paden. Meer informatie over deze top-gids is te vinden via deze link.

Eind 2021 was deze topo-gids uitverkocht maar via de link hierboven kan je je laten verwittigen wanneer deze gids opnieuw beschikbaar is.

Via die zelfde link kan je de verschillende topo-gidsen online bestellen bij de Franse GR-federatie. Verder zijn ze bv. ook te vinden op de webshop van de Vlaamse Grote Routepaden en op de website van De Zwerver.

Storm ‘ALEX’: niet toegankelijke wandelpaden

Op vrijdag 2 en zaterdag 3 oktober 2020 woedde in het noorden van de Alpes Maritimes een hevig onweer die de naam ‘Alex” meekreeg. Hevige regens vernielden toen heel wat huizen en wegen. Dit had ook een grote impact op de wandelpaden in de streek. De meeste wegen en wandelpaden zijn ondertussen hersteld, maar toch blijft het belangrijk om vooraf na te gaan welke wandelpaden al dan niet toegankelijk zijn. Een lijst met de gesloten wandelpaden vind je

op deze pagina van de website Randoxygène06. Een lijst met de paden waaraan nog wordt gewerkt, vind je op deze pagina.

Klimaat

Om een algemeen beeld te krijgen van het klimaat in het departement, vinden jullie drie grafieken die we haalden uit de website van M6météo.

Temperaturen:

Neerslag:

Zon en bewolking:

Dit zijn echter gemiddelden voor het hele departement waarbij er toch een onderscheid dient te worden gemaakt tussen de kust, de bergen en hetgeen er tussenin.

Kust

Zo wordt de kustlijn tussen Cannes en de Italiaanse grens wordt daarbij gedomineerd door bergen die naar het zuiden zijn gericht en waarbij de temperaturen stijgen naarmate men de Italiaanse grens nadert en de bergmassieven dichter bij de zee komen te liggen. Op het vlak van temperaturen heeft Menton dan ook een reputatie die deze van Nice nog sterk overstijgt. Kenmerkend voor Menton zijn dan ook de citroenbomen.

In de zomer valt er aan de kust zeer weinig regen maar in het najaar, zeker vanaf de tweede helft van september, kunnen er stevige onweersbuien worden verwacht.

De aanwezigheid van zon en bergen en de oriëntatie van het reliëf kan op sommige plaatsen aan de kust echter zorgen voor microklimaat dat afwijkt van het gemiddelde.

Binnenland

De temperaturen in het hooggebergte liggen gemiddeld hoger dan deze in de andere delen van het departement.

Een aantal bergmeren op circa 2000 meter hoogte, zijn gedurende 9 maanden van een jaar bevroren. Een trektocht in het hooggebergte is dan ook het meest aangewezen in de periode tussen begin juni en eind september. Dit is de periode waarin de berghutten zijn bemand. Maar zowel in juni als in september moet men, soms totaal onverwachts,rekening blijven houden met de kans op verse sneeuw. Soms kan op bepaalde hoger geleden plaatsen de sneeuw ook een hele zomer blijven liggen.

Aan Italiaanse zijde, met zijn noorderflanken, is het daarbij wel enigszins kouder waardoor de berghutten maar bemand zijn van half juni tot half september waardoor het wandelseizoen er eigenlijk een maand korter is.

In de lente nemen in het departement Alpes Maritimes de lage temperaturen flink wat gas terug waardoor het het ideale weer is om te gaan wandelen in het middengebergte. Ook de GR51 (‘Balcons de la Méditerranée’) is in dit seizoen een aanrader.

ONWEDERS

Naarmate men meer naar het binnenland gaat, kan er in vergelijking met de kust meer bewolking voorkomen. Zelfs wanneer het zonnetje zich ‘s morgen van zijn beste kant toont, moet er zeker in het hogere gebergte op het einde van de namiddag rekening worden gehouden met de kans op stevige onweersbuien. Daarom is het aan te bevelen de bergtochten niet te lang te maken. Daarom deze tip: probeer reeds omstreeks 17 uur bij de berghutten of de kampplaats aan te komen.

Al kunnen dergelijke stevige onweders ook reeds vroeger de kop opsteken. Anderzijds zijn dergelijke gebergte onweders geen zekerheid: voor hetzelfde geld kan men genieten van een stralende namiddag.

Wanneer men dan toch reeds op een dergelijk vroeg tijdstip op de overnachtingsplaats is aangekomen en het weer blijft mooi kan nog steeds een bijkomend wandelingetje worden gemaakt in de omgeving van de overnachtingsplaats.

Overnachten

Bivakkeren

Zomaar in het wild kamperen is in Frankrijk verboden, tenzij op privé-terrein met toestemming van de eigenaar. Via deze handige link vind je alvast de plaatsen waar wild kamperen is toegestaan

Binnen het natuurpark Mercantour geldt een bijzondere reglementering. Daarbij wordt onderscheid gemaakt tussen bivakkeren en wildkamperen. Bij dat laatste wordt verstaan overnachten in een camper, caravan of daktent en dat is er strikt verboden.

Het echte bivakkeren zoals dat bij Hiking Advisor wordt beoefend, is in de Mercantour toegelaten tussen 19 uur en 9 uur. Vroeger het tentje opzetten, ook bij slecht weer, kan bijgevolg strikt genomen niet.

Verder kan het tentje enkel worden opgeslagen op een uur stappen van de begrenzing van het park of van de laatste toegangsweg waar auto’s zijn toegelaten. Dat uur stappen is juist omdat dit zou zijn voorbehouden aan mensen die daadwerkelijk rond trekken. Mensen die recreatief hun tentje willen opzetten zonder de intentie te hebben om rond te trekken, wil men op die manier uitsluiten.

Kamperen kan ook in de onmiddellijke omgeving van de berghutten, wat dan het voordeel heeft dat daar een bron met fris water beschikbaar is.

In het Italiaanse park ‘Alpi Marittime’ geldt een soortgelijke beperking. Wel mag daar in principe maar 48 uur op dezelfde plaats blijven, maar dat zal dan ook niet de bedoeling zijn

Berghutten

FRANSE BERGHUTTEN

Voor zover men niet in zijn eigen tentje overnacht zijn er in het hooggebergte de berghutten van de ‘Fédération Française des clubs Alpins et de Montagnes’. Deze liggen allemaal in het nationaal natuurpark Mercantour.

Met de lidkaart van de ‘Klim- en bergsportfederatie Vlaanderen’ (KBF), waar ook Hiking Advisor is bij aangesloten), krijgt men er korting op de prijs van de overnachtingen (nièt op deze van de maaltijden).

Van west naar oost vind je er de volgende berghutten:

Op de webpagina’s van deze berghutten vindt men alle nodige informatie, zoals ook de tarieven. Ook kan men via deze webpagina’s online reserveren. Deze berghutten beschikken daarentegen niet over telefoon. Wel over bergradio waarmee in geval van nood de uitbaters van de berghutten de hulpdiensten kunnen oproepen.

Het natuurpark Mercantour is in juli en augustus druk bewandeld en dat houdt in dat deze berghutten ruim op voorhand dienen te worden gereserveerd.

Een buitenbeentje dat niet op de bovenstaande lijst voorkomt, is de ‘Refuge de Fontanalbe, een initiatief van de ‘Ski Club de Nice’, dat dateert van 1939. Nadat deze berghut gedurende enkele jaren gesloten bleef, werd ze in 2019 na een grondige renovatie heropend.

ITALIAANSE BERGHUTTEN

Ook aan Italiaanse zijde zijn er enkele berghutten. We bevinden ons dan wel in het Italiaanse natuurpark ‘Alpi Marritime’, het kleiner broertje van het Franse natuurpark. Zelf maakten we reeds gebruik van de Rifugio Soria Ellena (uitgebaat door een Filipijns echtpaar), van de Rifugio Pagarì, de Rifugio Genova en de Rifugio Remondino. Ook in deze berghutten krijgt men korting met de KBF-lidkaart. En het moet gezegd: deze berghutten hoeven niet onder te doen voor hun broertjes aan de Franse zijde van de grens. De Rifugio Pagari is daarbij de kleinste en primitiefste maar daarom niet minder gezellig.

Wel hebben alle Italiaanse berghutten, ook de modernste, één groot nadeel en dat zijn die ‘Franse toiletten’ waar men gehurkt zijn grote boodschap kwijt moet.

Gîtes d’etape

In de dorpjes en gehuchtjes is er een zeer lange traditie om overnachting aan te bieden aan wandelaars en trekkers. Ze bieden een eerlijk comfort en catering aan redelijke prijzen en ze zijn zowat de berghutten voor de lager gelegen gebieden. Ze vormen een ideale overnachtingsgelegenheid net buiten de natuurparken of bij een tocht buiten het hooggebergte. Zo zijn ze een geschikte overnachtingsplaats bij het bewandelen van de GR51 (‘Balcons de la Méditerranée’) of van de GR5 eenmaal men het natuurpark Mercanour heeft verlaten.

Op deze pagina van RandOxygène06 vind je alvast een overzicht van de verschillende gîtes d’étape. Gelieve wel te noteren dat Les Carlines in Tende zijn activiteiten heeft gestopt.

‘Gîtes PANDA’

Spiksplinternieuw in het overnachtigsgamma zijn de Gîtes Panda die zijn ontstaan uit een samenwerking tussen de verhuurkoepel ‘Gîtes de France, WWF (World Wide Fund for Nature) en verschillende natuurparken, waaronder het natuurpark Mercantour. Daarbij zijn het vooral vakantiewoningen terwijl de doorgangsgîtes wel enigszins duurder zijn dan de klassieke gîtes d’etape. Kan wel interessant zijn voor als men aan zijn trektocht nog enkele daagjes wat rustiger vakantie wil koppelen.. Een overzicht van de (op dit moment 168) Panda-gîtes verspreid over heel Frankrijk, vind je via deze link.

Hotels en Auberges

Ook daarvan zijn er meer dan voldoende. Daarvoor ga je dan best eens googelen in functie van de gewenste verblijfplaats

Interessante tochten

Zeker in Frankrijk kan men wat het langeafstandswandelen betreft niet langsheen de GR. En zoals uit onderstaande kaartje van de Franse GR-federatie blijkt, zijn er in de Alpes Maritimes heel wat. In de hoger gelegen gebieden en in het natuurpark Mercantour is het aanbevolen om enkel tussen juni en september te stappen waarbij er dient rekening te worden gehouden dat er ook in juni en september nog verse sneeuw kan vallen en sommige sneeuw ook de hele zomer kan blijven liggen, al is dat laatste het laatste decennium door de klimaatopwarming al wat zeldzamer geworden.

In het middelgebergte kan wandelen ook in voor- en najaar terwijl langs de kust zelf geen echte langeafstandspaden te vinden zijn.

GR 5

De meest bekende is de GR5 die loopt van aan de Noordzee (Oostende en Rotterdam) tot aan de Middellandse Zee. Deze GR 5 komt nabij het natuurpark Mercantour de Alpes Maritimes binnen en nadat deze GR 5 de hoge Alpen heeft aangedaan, zijn ook hier nog wel wat bergpassen van boven de 2400 meter te overwinnen. Dit mag dan ook worden gecatalogeerd onder de zware trekkings.

In de topo-gids ‘Le Mercantour - Vallée des Merveilles’ staat deze tocht beschreven vanaf het dorpje Larche, een skistation op 1700 meter hoogte, langs de D900 en het riviertje L’Ubayette. Waar Google Maps dit plaatsje zelfs niet kent, is dit wel degelijk terug te vinden op OpenStreetMaps. Larche ligt namelijk vrij diep landinwaarts en is zoals op te merken piepklein. Vanaf hier is het nog 157 km tot aan het eindpunt in Nice. Dit traject vind je uitgetekend op bv. op AllTrails.com, waar het traject ook als GPX-file kan worden gedownload.

Het kaartje in de topo-gids meldt dat dit dorpje te bereiken is met de lijnbus, maar dat blijkt niet te kloppen. Het stadje Barcelonnette blijkt het verst dat hier met het openbaar vervoer haalbaar is, en dat is al een kleine expeditie op zich. Ook in het op 29 km van Larche gelegen Saint-Dalmas-de-Selvage is er in tegenstelling met wat de Topo-gids doet vermoeden, geen bus.

Veel beter is dan ook om zijn GR 5 te starten in Saint-Étienne-de-Tinée want daar komt buslijn 91 met dagelijks twee bussen uit Nice met eindbestemming Auron. Saint-Étienne-de-Tinée ligt op het GR-traject op 8 km van Saint-Dalmas-de-Selvage en op 37 km van het eerder genoemde Larche. Men mist dan wel een ruig stuk met enkele toppen boven de 2500 meter. Maar geen nood, ook voorbij Saint-Etienne-de-Tinée zijn er passages boven de 2500 meter. In Saint-Etienne-de-Tinée vindt men ook twee gîtes d’etape.

De GR 5 loopt van noord tot zuid (of v.v.) maar ook nadat dit langeafstandspad het natuurpark Mecantour heeft verlaten, blijft het een interessant traject volgen, en dit tot aan het eindpunt in Nice. Daarbij komt de GR 5 ook nog voorbij Saint-Sauveur du Tinée, Saint-Dalmas-Valdeblore (buslijn 90 naar Nice en kruispunt met zowel GR52 als GR52A), Madonne d’Utelle en Utelle en Levens. Vanaf Saint-Dalmas-Valdeblore zijn alle cols trouwens beneden de 2000 meter. In Cros d’Utelle (waar ook buslijn 90 vanuit Nice naar Saint-Martin-Vésubie een halte heeft) steekt men de rivier Vésubie over en want men zo ook even door de Gorges de Vésubie.

GR 52A

De GR 52A, waarvan het traject eveneens in de topo-gids ‘Le Mercantour - Vallée des Merveilles’ beschreven, mag eveneens beschouwt als een zware, enigszins minder zware, trekking. Een eerste deel loopt eveneens van noord naar zuid, of zo je wil van zuid naar noord. Maar dan meer oostelijk, langs het natuurpark Mercantour. Hier komt men dus niet in het eigenlijke natuurpark. Vanaf Sospel gaat het dan opnieuw noordwest via Saint-Martin-Vésubie (buslijn 90 naar Nice), Saint-Dalmas-Valdeblore (eveneens buslijn 90 naar Nice) en Valberg naar Colmars, langs de rivier Verdon. Hier blijft men ten zuiden van het natuurpark Mercantour.

Vanuit het noorden begint het pad op zijn hoogste punt aan de Col de Tende / Colle di Tenda (1870 meter) waar het aan Italiaanse kant aansluit op de ‘Grande Traversata delle Alpi’ (GTA). Sommige bronnen beschouwende GR 52 en de GTA trouwens als één langeafstandspad en gaat dan via Tende, La Brigue, Saorge, Breil-sur-Roya naar Sospel waar het dan noordwest afbuigt. Op al deze plaatsen is trouwens een treinstation.

Col de Tende is niet bereikbaar met de wagen. Starten kan aan Italiaanse kant in Limone, waar een (schaars bediend) treinstation is. Met de wagen kan men ook vertrekken tot in het 5 km noordelijker Limonetto. Aan Franse kant kan met ook vertrekken in Tende, waar eveneens een, enigszins beter bediend, treinstation is. Hier eindigt het nogal spectaculaire bergtreinlijntje vanuit Nice.

In Sospel kruist de GR52A de GR52 die naar Menton loopt. Door beide GR’s te combineren kan men zo van de Col de Tende naar de Middellandse Zee wandelen.

In Saint-Dalmas-Valdeblore (buslijn 90 naar Nice) ontmoet de GR52A zowel de GR5 als de GR52 zodat hier combinaties in de vier windstreken mogelijk zijn. Ook een interessante plaats om de tocht te starten.

GR 52

De beschrijving van de GR52 vind je eveneens in de topo-gids ‘Le Mercantour - Vallée des Merveilles. Deze GR start in In Saint-Dalmas-Valdeblore (te bereiken met buslijn 90 vanuit Nice). Bij het vertrek gaat het noordwaarts en komt men spoedig in het natuurpark Mercantour. Na de Col de Salèse (2031 m) daalt men opnieuw af om dan langs de grens van het natuurpark tot aan het door ‘Storm Alex’ zwaar getroffen Le Boréon, waar kan worden overnacht worden in een gîte d’etape aan de rand van het natuurpark. Van hier gaat men opnieuw, nu voor lange tijd, het natuurpark Mercantour.

Vanaf Le Boréon wordt het echt boeiend en mooi (met flink wat bergmeren en bergmeertjes) maar ook zeer zwaar, soms ook door heel ruig gebied. De toppen boven de 2000 meter volgen elkaar hier dan ook zeer snel op terwijl men ook voor lange tijd niet of nauwelijks beneden de 2000 meter komt.

Na het mooie Lac de Trécolpas (2150 m) stijgt het steil naar de Pas de Ladres (2150 m). Vanaf daar daalt het opnieuw tot aan de refuge van ‘Madonne de Fenestre’ (1903 m). Daarna klimt het tot aan de Pas du Mont Colomb (2548 m). Hierna een steile afdaling tot aan de Refuge de Nice (2232 m).

Na de Refuge de Nice klimt het opnieuw tot aan de Baisse du Basto (2693 m), waar ook wat klauteren aan de pas komt) waarna het daalt tot beneden aan de Baisse de Valmasque (2363 m) en opnieuw klimt tot aan de eigenlijke Baisse de Valmasque (2552 m)

Na de afdaling vanuit de Baisse de Valmasque komt men in de ‘Vallée des Merveilles’(circa 2330 m), bekend om zijn rotsgravures uit het bronstijdperk. Verder gaat het tot aan de Refuge des Merveilles (2111 m) om daarna opnieuw flink te klimmen tot aan de Cime du Diable (2685 m) om daarna te dalen tot aan ‘L’Authion’ om vanaf hier tot in Menton, aan de Middellandse Zee verder af te dalen en beneden de 2000 meter te blijven, wat niet belet dat er af en toe nog flinke hoogteverschillen zijn te overwinnen. Toch blijft men tot in Sospel, waar ook een treinstation is, in het natuurpark ‘Mercantour’. in Sospel, kruist men er ook de GR 52.

Dit is duidelijk een zeer zware trektocht, maar toch wel een die meer dan de moeite waard is.

De GR 52 is in het natuurpark Mercantour dè belangrijkste wandelroute waardoor je er in juli en augustus niet alleen zal zijn. Dat is belangrijk voor de aanwezige berghutten die er (aan Franse kant) open zijn van begin juni tot eind september en waarvoor toch wel vroegtijdig reserveren nodig is. In juni en september kan trouwens ook tijdens de weekends het bordje ‘volzet’ voorhangen.

GR 51

De GR 51 vertrekt in Menton, waar hij aanknoopt met de GR 52 en loopt van Menton naar Marseille. Daarbij blijkt hij niet langs de kust, maar doet hij de verschillende balkons van de Middellandse Zee aan. Heel veel zee zal je de zee niet van dichtbij zijn. Wel word je af en toe getrakteerd op een panoramisch zicht ervan. Een topo-gids van deze GR blijkt echter niet meer te vinden.

De GR 51 verlaat het departement Alpes Maritimes even voorbij het stadje Grasse. Meer info over het traject in de Alpes Maritimes vind je op deze website maar de volgende hoogtepunten kunnen we hier al aanstippen: omgeving ten noorden van La Turbie, Cantaron (spoorwegstation), Tourrette Levens, Aspremont (waar de GR 51 de GR 5 kruist). Na het oversteken van de Var gaat het via Gattières, Saint-Jeannet, omgeving van Col de Vence (ten noorden van Vence) en het achterland van Vence en Tourrettes-sur-Loup door de hoogvlaktes van het regionaal natuurpark ‘Préalpes Azur’. Voor het afdalen naar Courmes kan men ook vanuit de hoogte een blik werpen op het kloofdal van de Loup (Gorges du Loup). Ter hoogte van Bramafan steekt men dan de Loup over waarna het weer klimt.

Oorspronkelijk liep de GR 51 hier spectaculair verder langs het ‘Canal de Foulon’, een pijpleiding die langs de flanken van de het kloofdal van de Loup vanuit het wat verder gelegen gebergte drinkwater aanvoert naar Grasse, maar wegens herstellingswerken aan die pijpleiding, die nog enkele jaren duren, is de GR wat noordelijker omgelegd via Gourdon en Le Bar-sur-Loup..

Het traject tussen Le Bar-sur-Loup en Grasse bevat wat minder interessante passages (o.m. door een industriegebied waarvoor nieuwe wegen dienden te worden aangelegd) en kan misschien best met de lijnbus worden aangelegd.

Grande Traversée du Mercantour (GTM)

Dit pad loopt van Entraunes naar Menton en is verdeelt in 17 etappes waarvan etappes vanaf etappe 12 gelijk lopen met de GR 52.

In Entraunes blijkt er echter geen bus te komen.

Meer informatie over de GTM is te vinden op de website van Randoxigène06.

Telkens aangeven of het gaat om
- zware trekking / gewoon / lichter tochtvoorstel dat ook haalbaar is voor families met kids < 15
- aanbevolen periode (bv. Valleitochten eerder in lente of herfst // alpiene tochten eerder in juli - sep, ik zeg maar wat).