Jura, Gorges du Doubs langs de GR5 van Mandeure naar Morteau (11 dagen, 109km)
Landschap: Avontuurlijke trekking voor wandelaars met ervaring en niet te veel schrik. Smalle paden, soms steile hellingen, veel bospaden (boomwortels, rotsblokken, …). Veel variatie, hoewel je grotendeels de rivier de Doubs volgt, die eindigt in een canyon, de Gorges. Heerlijke wildkampeermogelijkheden.
Mogelijkheden voor de bolderkar: Een uitdaging… eigenlijk geen aanrader. Door de vele hindernissen schiet je niet echt op. Anderzijds is het een ware belevenis om met een Rambler op je hoofd blootsvoets een rivier over te steken. Er zijn alternatieven, maar die betekenen vaak een omweg, of je moet over het plateau lopen, waardoor je de spectaculaire uitzichten in de canyon mist. Het is dus enkel aan te raden met kinderen die je zelf nog kan dragen, of die zelf al behoorlijk kunnen stappen.
Overnachting: campings of wildbivaks (uitkijken dat je niet op privéterrein gaat staan). Enkele chambres d’hôtes en hotelletjes onderweg, maar het is niet evident om daarmee de etappes aan elkaar te schakelen.
Bevoorrading: goed plannen. In de GR-gids staan de mogelijkheden beschreven, maar enkele zijn kleine kruideniers die met uitsterven bedreigd zijn. Als je daarvan afhangt, kan het spannend worden: kom je toevallig langs op de sluitingsdag of de middagsiësta, dan kan dat je planning serieus in de war gooien.
Leuk voor kinderen: Avontuurlijke paadjes en trapjes in het bos, een riviertje oversteken, door de Gorges klauteren, wildkamperen: zomaar de tent ergens neerzetten
Topogids: Topo-guide 511, Les Sentiers de Grande Randonnée en GR Pays/GR5, ‘Lacs et plateaux du Jura’, Gorges du Doubs. Nommay/Montbéliard/Pontarlier/Nyon. FFRP, 2004.
.jpg)
Met een bolderkar door de Jura was zwaar (foto: Nele Van Mieghem).
GR10 van de Atlantische Oceaan naar de Middellandse Zee (58 dagen, 950km)
Landschap: van heuvels tot hooggebergte
Mogelijkheden voor bolderkar: Geen
Overnachting: berghutten, gïtes (privé en communal), kleine hotelletjes en wildbivaks
Bevoorrading: bijna dagelijks. Alle details in GR10 (Ton Joosten) of de topo-guide.
Leuk voor kinderen: dieren, beekjes, meren, berghutten, speeltuinen, …
Mogelijke etappe-indeling:
In vier delen doorkruisten Nick en Fany de Pyreneeën van West naar Oost, in totaal tussen de 900 en 1000 kilometer wandelen. Hun dochter had op die tochten de leeftijd van respectievelijk 3 maanden, 1 jaar en drie maanden, 2 jaar en drie maanden en bij het laatste deel 2 jaar en zes maanden. De eerste drie tochten namen gemiddeld drie weken in beslag (inclusief de rustdagen), de laatste tocht slechts vijf dagen.
Het middelpunt van deze tocht is Bagnères de Luchon. We hadden in totaal 29 dagetappes nodig van Hendaye tot Bagnères de Luchon en nog eens 29 van daar tot de Middellandse Zee. De gemiddelde afstand die we op een dag aflegden was 16 kilometer, met 24 kilometer als de langste dag §(in de herfst, toen hitte en hitte-onweer geen risico vormden) Een hoogteverschil van 1300m omhoog op één dag was het maximum.
Ariège werd vermeden vanwege zijn desolaatheid. Dat stuk werd aan de Spaanse kant gestapt.
.jpg)
South Downs Way van Winchester naar Eastbourne (8 dagen, 160 km).
Kortere route: Vanaf treinstation Amberley naar Eastboure (5 dagen, 105 km).
Landschap: Mooie en rustige route, vooral aangenaam in het voorjaar. Op de Downs, een langgerekte heuvelrug, kijk je uit over het Engelse platteland, tot je uitkomt aan de klifkust: een climax over de Seven Sisters: 7 keer op en neer over de met gras begroeide krijtheuvels.
Bewegwijzering: De route is bewegwijzerd met het symbool van een eikel.
Mogelijkheden voor bolderkar: Zeer goed doenbaar met alleterreinbolderwagen, aangezien het grootste gedeelte een ‘public bridleway’ is (ruiterpad). Paarden nemen geen grote hindernissen zoals trappen of steile, rotsachtige hellingen. Enkel het laatste deel van de route (het Seven Sisters Country Park) is ‘public footpath’ en wordt gekenmerkt door specifieke hekken en overstapjes die uitsluitend te nemen zijn door voetgangers.
Overnachting: In bed en breakfast vlak bij de route, jeugdherbergen en hotelletjes. Wordt in de zomer druk belopen, dus best reserveren. Kamperen is niet evident. Er zijn enkele campings, maar te weinig om alle etappes aan elkaar te linken. Wildkamperen is in principe niet toegelaten, en het is niet evident om water te vinden of een discreet plekje om je tent op te slaan.
Bevoorrading: ontbijt inbegrepen in de overnachtingen; picknick onderweg kopen (winkels in de dorpjes)
Leuk voor kinderen: hekken open en dicht doen, slapen in de bed & breakfasts en kleine cornflakesdoosjes als ontbijt krijgen, huisdieren verzorgen bij de mensen waar je overnacht, …
Kaart: South Downs Way XT40. National Trail, Harvey, 2006. ‘Tough polyethylene map’ (www.harveymaps.co.uk).
Topogids: National Trail Guide South Downs Way
Info: http://www.nationaltrail.co.uk/Southdowns/
Langs de South Downs Way in Zuid-England (foto: Nele Van Mieghem).