Kies het draagsysteem dat het best bij je kind en je route past (vlak of heuvelachtig terrein, brede of smalle paden, enz.).

Draagdoek

De eerste zes maanden neem je de baby mee in een draagdoek. Vergeet niet dat je zelf stapt en dus warmte produceert. Daarom mag het buiten niet te warm zijn (tot ongeveer 20°C blijft het aangenaam) om het voor zowel baby als drager comfortabel te houden. In sommige gebieden is het daarom nodig om ‘s morgens vroeg te vertrekken en vooral in de ochtend te stappen.

Kinderdrager

Vanaf zes maanden – of zodra je kind goed rechtop kan zitten – kun je al kiezen voor een kinderdrager (een speciale draagrugzak). Zorg voor een goede bescherming tegen zon, regen en koude. De beste systemen daarvoor maken inherent deel uit van de rugzak – in tegenstelling tot de rugzakken waar je dat apart moet kopen en monteren. Belangrijk: pauzeer regelmatig zodat het kind kan bewegen; dit zorgt voor een goede bloeddoorstroming in de beentjes.

Wandelstokken zijn handig om je evenwicht te bewaren en overbelasting van je gewrichten te vermijden. Mijd smalle paden met diepe afgronden.

De Deuter kid comfort III was lang dé referentie op de markt. Er waren wel lichtere modellen maar qua comfort scoorde deze rugzak het best (beter afgeschermd voor de zon en regen, en beter voor het kind om te slapen). Intussen is er een belangrijke concurrent: de Osprey Poco, zeker voor ouders die de dikke polstering (heup- en schouderbanden, rugpand) van de gemakkelijk verkrijgbare Deuters en Jack Wolfskins minder aangenaam vinden.

Afhankelijk van hoe lichtgewicht de rest van je uitrusting is, kun je dit volhouden tot je kind ongeveer 12 kg weegt. Een kind van 5 weegt gekleed al snel 20 kilo en de betere dragers wegen op zich al 3 kilo – wat we enkel masochisten, beren en berinnen aanraden om te proberen dragen op meerdaagse.

Ook kindjes die nog gedragen worden, kan je toch al zelf korte stukjes laten stappen. Dat zelfs een peuter van een jaar en drie maanden stappen in de bergen geweldig boeiend kan vinden blijkt uit deze passage uit het boek ‘de kunst van het wandelen’, van Nick Meynen:

“We pauzeren op onze tweede marsdag op een stukje met veel gras waar we haar uit de rugzak laten om vrij rond te laten lopen. Je denkt dan: hier is geen afgrond en op dit stuk gras mag ze vallen zo veel ze wil, daar wordt ze zelfs hard van. Dat was zonder haar gerekend. Flora had zo haar eigen ideeën over waar ze naar toe wilde. Ik weet uiteraard niet wat er in haar omging maar misschien kwam het in de buurt van dit: ‘Sarcastische beulen! Jullie denken toch niet dat jullie weer heel de tijd het leuke klauterwerk gaan doen en dat ik in mijn zeldzame kans op eer, glorie en plezier hier op dat stuk gras speciaal voor jullie een opvoering van waggelen en vallen ga geven zodat jullie daar eens goed om kunnen lachen! Ha! Stelletje omhooggevallen bergidioten. Waar zijn die bergen hier? Daar!’

Onze suggesties straal negerend stapt ze Kapitein Haddock-gewijs tussen ons door naar een paal, omgeven door een stapel grote stenen van allemaal samen toch zeker de volle meter hoog. Terwijl ik onze kleine camera bovenhaal en vrouwlief zich in 37 bochten wringt om haar handen juist rond Flora klaar te houden voor als ze het evenwicht verliezen zou, begint dochterlief aan haar eerste bergbeklimming. Veel woorden komen daar niet aan te pas maar de lichaamstaal en een paar kreunen bij elke lichte aanraking van Fany’s handen zeggen genoeg: ‘Riskeer het niet om mij van deze klauterpartij af te houden!’ Op handen en voeten gaat het recht naar de top. Pas als ze met haar hoofd eerst aan de afdaling wil beginnen, grijpen we toch maar in. Tot haar grote ergernis. ‘Neeee!’ Tot daar het naïeve plan om haar enkel op grassige stukjes te laten oefenen met stappen. Het beest is los.”

Een filmpje van Nick over zijn tocht samen met vrouw Fany en peuter Flora door de Pyreneeën. De bovenstaande passage zul je ongetwijfeld herkennen.

Ezel

In sommige regio’s kun je ook op stap gaan met een ezel. Die kan zo’n 40 kilo aan gewicht aan. De ezel kan de bagage dragen en af en toe ook een kind (vanaf een jaar of 2). Vooral in Frankrijk is er een groot aanbod maar ook in andere landen kan je met ezels op stap. Je kan zowel met de tent op stap of binnen logeren, al moet je daarbij wel rekening houden dat je je ezel moet kunnen stellen. Je betaalt ongeveer 50-60 euro per dag.

Vooral een aanrader als je kind en/of jij zelf een hart hebt voor dieren. De ezel wordt een reisgezel waar je een relatie mee moet opbouwen en daar moet je dus voor open staan. Het stapritme ligt net ietsje anders en soms minder regelmatig, zeker als jouw viervoeter iets te vaak aan het gras in de berm wil knabbelen.

Bij de ezel komen ook alle draagmaterialen én een elektrische weide waar je ‘s avonds jouw ezel kan in uitlaten. Er komt ook iets ezelverzorging bij, namelijk kleine verwondingen met klei insmeren en inspuiten met lavendel tegen de vliegen…  Maak je geen zorgen over wat je allemaal zou moeten weten, de avond vooraf krijg je een uitgebreide briefing en worden al je vragen beantwoord…

“De ezel Platero werd al snel de beste tochtkameraad van mijn 6-jarige zoon Tabo. Het vergt wel wat aanvoelen om met zo’n dier onderweg te zijn. Zo is het nodig dat er een volwassene voor én een achter de ezel wandelt om het dier in ritme te houden. Dat kan ook op pittigere bergpaadjes. Een kind kan enkel op de ezelsrug op veiligere, en dus vaak vlakkere en bredere wegen. Leuk was dat je minder naar gewicht van bagage moet kijken dan bij rugzaktrekking!” (Bart Smets)

Bolderkar

Een andere mogelijkheid is een alle-terreinbolderwagen met 4 banden voor ruw terrein. Hij is niet goedkoop, maar biedt plaats aan twee kinderen (tussen 1 en 6 jaar), kampeergerei en voedselvoorraad voor enkele dagen. Hij kan heuvelachtig terrein aan, maar geen steile bergen. Ideaal voor kinderen die te zwaar zijn om te dragen, maar te klein om zelf ver te stappen.

“Bewegingsvrijheid, autonomie, stabiliteit, alles-in-1. In tegenstelling tot een ezel stopt hij ook niet onderweg om aan groene blaadjes te sabbelen. Geen ‘sunday stroll’ maar voor het avontuurlijke gezin de oplossing.” (Nele Van Mieghem).

De Rambler Walking Wagon is te koop en als je goed zoekt, ook te huur. Alle info op https://beachwagon.company. De prijs van het basismodel ligt rond de €750, wat zeker in verhouding is tot de kwaliteit. Je kan uitbreiden met allerlei accessoires en tassen. Als je trekkings wilt maken in geaccidenteerd terrein, heb je ook duwstangen nodig. Rondkijken op tweedehandswebsites kan zeker lonen, lieten enkele ouders ons weten.