Spitsbergen of Svalbard is een hoofdstuk apart. Deze eilandengroep ligt vér boven de poolcirkel. Ze is voor 2/3 bedekt met ijs. Tijdens de zomer is het permanent licht ; tijdens de winter is er een 4-tal maand geen zon / hoogstens wat schemering. De natuur is er overweldigend. Er wonen de helft meer ijsberen en tien maal meer rendieren dan mensen : dat zegt genoeg over hoe ongerept en wild dit gebied is.

Situering

Spitsbergen, of Svalbard, is een eilandengroep aan de rand van de Barentszee en de Arctische Oceaan. Het ligt op ca. 76 °N, dus ver boven de poolcirkel.

Het is geen deel van Noorwegen, maar wordt door Noorwegen bestuurd. Daardoor zijn een aantal fiscale, douane, visa, ... regels er anders dan in Noorwegen en konden andere landen er ongestoord economische activiteiten uitbouwen. Dat betekent helaas ook dat de standaardverzekering van de mutualiteit, van KBF, van uw reisbijstand, ... niet volstaan en dat er aan alternatief of een aanvulling nodig is.

Svalbard is de naam van de eilandengroep. Spitsbergen of Spitzberg is de naam van het hoofdeiland ; Nordaustlandet, Edgeøya en Barentsøya zijn de andere grote eilanden van Svalbard. Het gebied is zeer groot, ruim twee maal België.

De vikings kenden het eiland wellicht, maar hebben het nooit gekoloniseerd. Het was onbewoond tot de 16° eeuw en werd daarna een basis voor walvisjacht, en nog later voor expedities in het noordpoolgebied. Een andere bron van inkomsten waren de koolmijnen. De hoofdstad van het eiland - Longyearbyen - is genoemd naar een Amerikaanse ondernemer die hier een koolmijn opstarte.

Net als overal in het noordpoolgebied zorgt global warming voor een snelle verandering van het lokale klimaat en natuur. Dit gaat samen met nieuwe interesse in mijnbouw of andere economische activiteiten op Svalbard zelf of in een toekomstig ijsvrij noordpoolgebied waarbij Svalbard als hub kan dienen.

Het eiland wordt bereikt via vliegtuig of per schip (in de praktijk cruises) via Longyearbyen. Dit ligt - net als bijna alle andere permanente bewoning en veel spookstadjes - aan de Isfjord in het westen van Spitsbergen. Dit is ook het startpunt voor alle denkbare lokale trekkings : over water (kajak, motorboot, ...), te voet, met een quad of motor, in de winter met ski's, hondenslede of sneeuwscooters, via een lokale vlucht, ...

De meeste toeristen die de wilderness intrekken maken gebruik van een aanbod van lokale gidsen. Gewoon omdat het logistiek anders veel te complex wordt : verplaatsingen, specifiek materiaal, de verplichting om iemand met een schietklaar ijsbeer-geweer mee te hebben in de groep enz.

Paden en wegen zijn er niet. Verplaatsingen tussen de verschillende stadjes gebeuren per boot. Een trekking gaat onvermijdelijk door los morenepuin, door woeste rivieren, over gletschers, door blubber van ontdooide permafrost, ...

Wandelen en hiken

Enkele links die een idee geven van de mogelijkheden :

Blog met goede intro : nordnorge.com/en/artikkel/hiking-in-svalbard/

Blog met meer details en tips & tricks : hikingtheworld.blog/trip_reports/a-week-in-svalbard/

Toeristische dienst : en.visitsvalbard.com/visitor-information/seasons/polar-summer

Wie binnen wil overnachten is in de praktijk beperkt tot Isfjord. In de verlaten mijnstadjes, oude meteo-stations, ... zijn er (avontuurlijke) hotels. Dieper in de wilderness zijn er enkele "hytter" ; vergelijkbaar met de berghutten in Noorwegen.

Wie met de tent wil trekken heeft onbeperkte mogelijkheden, maar moet voorbereid zijn op erg ruige condities. Een klassieker is dan de doorsteek van Longyearbyen naar de noordkust, via de hoogste toppen (Newtontoppen 1710 m). Het beste seizoen hiervoor het voorjaar, op skis / met pulka's. Reken hiervoor 10 - 12 stapdagen.
Maar Svalbard biedt veel, veel  meer voor wie met een uitgebreide voorbereiding en in expeditiestijl een trekking wil opzetten.