Het is lastig kiezen tussen de drie klassiekers : Kano / te voet in de zomer / met ski's in de winter.
Kano en packraft
Je kan de kano ter plaatse huren. Alles is mogelijk : alleen de kano / kajak huren met de peddels e.d. er bij (zoals bij een Belgische verhuur, maar dan degelijker materiaal en voor een week of zoiets), of het hele pakket met windvaste tent, matjes, kookset, trekkerseten, wieltjes onder de boot, enzovoort.
Logische routes zijn het Femunden meer en de Røa vanuit Käringsjön met de Roasten-meren en het nog veel grotere Rogen-meer. De Mugga in het noorden combineert meren met wat ruigere stukken rivier maar heeft als nadeel dat er op het Zweedse deel een verbod op kano's en co is. Op deze drie routes kan je altijd de tent afwisselen met overnachten in bivakhutten.
Dit zijn geen beginner-trips ! De trek gaat door afgelegen gebied, er zijn lange stukken waar de rivier te ruw of te rotsig is om te varen (op de Røa zijn er tientallen portages, de langste is minstens 6 km aan één stuk op het einde) en bij harde wind is het mogelijk dat je enkele dagen geblokkeerd zit. Kies voor een eerste kano of packraft ervaring in Scandinavië een ander gebied of laat je door de lokale gidsen en verhuurders leiden naar een kleiner meer dichter bij de bewoonde wereld, net buiten Femundsmarka. Zie bv. deze ervaring van twee beginners.
Te voet
Er is een netwerk van deels gemarkeerde / deels ongemarkeerde paden. Deze paden blijven meestal niet langs de meren of grote rivieren maar gaan ook over de bergruggen. Dit zorgt voor een grote variatie in landschap, met intiemere stukken in de bossen en stukken met weids open zicht op de bergruggen. De hoogtemeters blijven goed verteerbaar, bv. 500 à 800 m/dag.
Een logische doorsteek is Grövelsjon - Tänndalen. De langere doorsteek maakt een lus door Noorwegen, westelijk van het Rogen-meer en is een 6-tal stapdagen. De kortere doorsteek blijft in Zweden, en is een 4-tal stapdagen en komt overeen met een stuk van de Södra Kungsleden.
Wie deze noord-zuid doorsteek wat langer wil maken, bekijkt dus best eens de Södra Kungsleden. Deze trekt van noord naar zuid door Jämtland en Dalarna. Alleen het zuidelijke deel, in Dalarna, dit is -/+ van Grövelsjön naar Sälen, is bewegwijzerd. Meer info op de website van de provincie Dalarna (lansstyrelsen) en op de site van de E1-route. Deze route had in 1970 de bedoeling om van de Kungsleden (die vele 100 km noordelijker in Zweeds Lapland ligt) een nationale noord-zuid route te maken ; dat is nooit gelukt. Verwarring tussen "het zuidelijke stuk van de Kungsleden" en "Södra Kungsleden" is dan ook normaal.
De meeste trekkers doen een lustocht van één week. Dit kan perfect door een eigen combinatie te maken van gemarkeerde paden. Voor de Noorse kant zie ut.no. Voor de Zweedse kant zijn er een overzichtskaarjes voor Rogen, voor Langfjället en voor Städjan-Nipfjallet op de Gränslandet-website. De recente Naturkartan website is nu (2023) nog niet goed genoeg. Wie avontuurlijker is combineert dit met stukken ongemarkeerde paden die op de stafkaarten staan of met padloze stukken. Zeker de bergruggen (ruiger, maar wel droog en met weinig begroeiing) zijn padloos goed te doen.
DNT stelt enkele wandeltrails voor, van hut naar hut.
De Malmveien (de ertsweg) is een 3-daagse tocht van Røros naar Synnervika aan de rand van Femundsmarka. Deels mooi opbouwen naar steeds wildere natuur, deels historische route door het gebied met de oude kopersmelterijen.
De Gränslandet site stelt een 7-daagse lus voor vanuit Grövelsjön.
Per ski
Femundsmarka is een interessant gebied voor wintertrekkings. Lawinegevaar is er bijna onbestaande, maar kou, stormwinden, lastige navigatie bij mist of white-out, ... maken dat het toch bedoeld is voor ervaren wintertrekkers, zeker als men de gemarkeerde trails dicht bij de parkings verlaat.
In de winter zijn de meren dichtgevroren en logische skiroutes. De winterroutes wijken vaak sterk af van de zomerroutes. Aan de Zweedse kant is er een netwerk van gemarkeerde winterroutes. Dat netwerk is vrij dicht rond enkele hotels die ook in winter met de auto bereikbaar zijn en die mikken op mensen die een aantal dagtochten vanuit een vast verblijf doen. Daarbuiten gaat het om trails die de voornaamste berghutten onderling verbinden. Aan de Noorse kant worden alleen twee verbindingsroutes gemarkeerde, tussen de Zweedse ski-trails en twee bewaakte hutten aan de rand van het nationaal park.
Deze trails verlaten en ongebaand de wildernes van Femundsmarka intrekken is een intense belevenis die enkel voor ervaren skiers is weggelegd.
