Beieren is de grootste deelstaat van Duitsland. Het grenst in het noordoosten met Tsjechië. Die grens bestaat uit een brede bergrug. De Duitse kant van die bergrug wordt het Beierse Would of Bayrischer Wald genoemd ; de Tsjechische kant heet Šumava of Böhmischer Wald.
Het is het grootste bosgebied van Centraal-Europa.
De naam Beierse Woud is iets van de 19° eeuw. Daarvoor sprak met gewoon over "het Woud" en veel inwoners van de regio doen dat nog steeds.
De noordelijke uitloper wordt "Oberpfalzer Wald" genoemd omdat ze in de regio "Oberpfalz" ligt, één van de 7 regio's waarin Beieren is verdeeld (het "Bayrische" Wald ligt in regio Niederbayeren). De Zuidoostelijke uitlopers liggen in het Mühlviertel in Oostenrijk.
Een deel van het gebied is beschermd als nationaal park. De aanpak in deze parken wordt meer en meer op elkaar afgestemd. Zie Nationalpark Bayerischer Wald en Nationaal park Šumava. Daarnaast zijn er nog een hele reeks regionale parken, natuurreservaten, wildparken enz.
Het Beierse Woud is een middengebergte. De hoogste toppen zijn ruim 1400 m hoog, dus vergelijkbaar met de Vogezen of het Zwarte Woud. Je vind er hier een daar diep ingesneden valleitjes met meren die het resultaat zijn van erosie door de IJstijd-gletschers. In de winter is het relatief sneeuwzeker. Het is dus ook een ideale bestemming voor wintertrekkingen met sneeuwschoenen.
Op de reliëfkaart is te zien dat er een kleinere voorkam is en een bredere en langere hoofdkam. Tussen beide in ligt de vallei van de Regen die uitmondt in de Donau in Regensburg.
Het ligt op ca. 3 uur van München. Voor veel mensen uit München is het een ideale bestemming voor natuurbeleving en sporten.
Het dier dat het meest de emoties deed opvlammen in het Beierse Woud was niet de de wolf, de lynx, de bever, de ever, maar de "Borkerkäfer", het kevertje dat massaal bomen deed afsterven. Op dit moment is er meer en meer een consensus dat dit eerder het symptoom was van een stervend woud (door de vervuilde lucht) dan de oorzaak. Nu de auto's met katalysatoren rondrijden en de bruinkoolcentrales een afgasreiniging hebben, regenereert het bos zich, voor een stuk ook duurzamer en ecologisch robuuster dan de de productiebossen die het meest kwetsbaar bleken. Toch zal je hier en daar nog kilometerslang tussen dood hout stappen.
De bekendste langeafstandsroute (Fernwanderweg) in het Beierse Woud is de Goldsteig. Deze route is het langste langeafstandswandelpad van Duitsland.
In vergelijking met veel andere bergwandelgebieden (Scandinavië, Schotland, Zwitserland, Oostenrijk), zijn eten, overnachtingen en andere diensten relatief goedkoop.
